neer als een waterval, en de mens, het brein van de mens, gaat het vervormen. Daarom moet de wolf komen. Er was een eeuw van de wolven, een tijdperk van de wolven, maar de mens is afgedwaald of ontvoerd. Er is wonde en zonde. Ben je verwond, zondig dan niet, maar keer terug tot het wolvenmedicijn van de natuur. Moeder natuur zendt haar wolven om haar kinderen terug te halen, te doen ontwaken. De wolf kent de tijden om te strijden, verwond te zijn en te helen. De wolf kent ook de gidsen hiertoe. De wolf heeft de kennis hiertoe en de moderne mens heeft de wolf als zodanig niet herkend, maar de indianen en germanen hadden deze kennis wel. hoofdstuk 42 het leven – een grap van god ? In de wereld heerst het kwaad. Laten we daar heel eerlijk over zijn. Het is de wereld buiten het paradijs waar het materialisme god is. Het is één grote verkleedpartij. Mensen liegen, bedriegen, stoken, manipuleren, chanteren en drijven elkaar tot waanzin, helemaal gek. Je terugtrekken mag ook niet. Je moet meedoen met deze krankzinnigheid, anders martelen ze je, en bedreigen je met eeuwige marteling zelfs als je niet helemaal doet of zegt wat ze geloven. Dit is de wereld van de duivel die zichzelf als god heeft lopen verkleden. Met sinterklaas mogen de kinderen dan hun schoen zetten als schrale troost, en ik zette zelfs mijn schoen nog toen sinterklaas allang weer was vertrokken. Daar houdt je je als kind dan aan vast. Het is beter nog dat je in Spanje tot pepernoten wordt gemalen als je niet helemaal zoet en lief bent geweest dan de gruwelijke bedreigingen die je in de kerk te horen krijgt. Je kunt beter de zak van zwarte piet ingaan dan in de handen te vallen van de griezels van de kerk. Wat een waanzin. Waag er iets van te zeggen en je hebt het gedaan. Je komt er nooit meer mee weg. Ze schrijven iets op, en trekken hun blikken van bijgeloof open om je verder eronder te krijgen. Wat een walgelijke vertoning. En de kinderen maar zingen : de zak van sinterklaas, sinterklaas, sinterklaas. Ga je dan de zak in, dan valt alles nog wel mee, want daar zitten meestal de cadeau's, misschien nog wat technisch speelgoed voor de kinderen om eruit te komen. Er is dan ook nog wel leven na de pepernootmolen als je alles geheel hebt verknald in de ogen van sinterklaas en zwarte piet. In veel gevallen zullen ze gewoon zeggen : 'Het was maar een grapje.' Maar wat gebeurt er met de echte belhamels die verantwoordelijk zijn voor het grote kwaad in deze wereld wat alsmaar doorgaat en niet valt te stoppen ? Als we aan de hemelpoort komen zullen we dan ook te horen krijgen dat alles maar een grapje was ? Al die dood, marteling, ziekte, holocaust, afschuwelijke misdrijven, rampen en ga zo maar door ? Was alles maar een grapje ? Een grapje van god ? Ik kan er in ieder geval niet om lachen. Als ze dat mij aan de hemelpoort vertellen dan heb ik ook nog een grapje voor hen. Is het leven dan maar een grapje ? En moeten we daar allemaal aan het einde van de grap hard om lachen ? Ach ja, het was maar een grapje … Of worden we misschien dan wel heel boos, zo van : Nou, al dat afschuwelijke leed van al die eeuwen noem je een grapje ? Wat voor een grap mag dat wezen ? Waar was het allemaal goed voor ? Is het hele bestaan maar een grap ? Ja, sorry, het was maar een grapje. Hoe zou jij je voelen ? Als je al woedend zou zijn om één april grappen dan zou je helemaal ontploffen als je hoort dat dit hele zware, ondraaglijke leven maar gewoon een grapje was, of zou het je juist opluchten, zo van : gelukkig maar, het is niet echt ? Wat een flauwe grap, zouden sommigen misschien zeggen, maar wat als de anderen ook maar een grap zijn, en alleen jijzelf echt zou bestaan ? Dat je aan het einde van de grap moet ontdekken dat alleen jezelf nog bent overgebleven ? Zou je daarmee kunnen leven ? De ander bestaat misschien wel,
729 Online Touch Home