732

wordt ook gewaarschuwd voor voeten die niet komen tot de hoofdvoeten van de geestelijke bron, want die zullen wegglijden. Er wordt dus gewaarschuwd voor vleselijke voeten, want dat zijn valse bronnen. Er moet teruggekeerd worden tot de voeten van de natuur. De vleselijke voeten zijn van hen die niet gericht op God leven. Ze leven maar raak en zijn niet bezig met de hemelse kennis. In de komende wereld zullen zij dus ook geen rust vinden en geen plaats, want hun voeten hebben geen diepte en vastheid, en zij zullen wegglijden. Het sikhisme gaat ook veel over 'Ik herken de god in jou, en val aan de voeten van de god in jou, als een offer, waardoor ik in de wil van god kan wandelen.' Want hoe kunnen we god dienen als we god in elkaar al niet eens kunnen herkennen ? We mogen elkaars vlees niet dienen. Nee. Maar we moeten wel leren elkaars hogere geestelijke identiteit te dienen, want God werkt door mensen. Daar zijn ook genoeg bijbelteksten van. Verder stelt het sikhisme dat als je dat niet toetst, dan is het waardeloos, want dan wordt je hierin nog bedrogen. Het gaat om te komen tot de waren die getoetst zijn in het gerechtshof van de waarheid. Dat is iets geestelijks en dat mag zeker niet overdreven en verletterlijkt worden. het moet in goede samenhang blijven, anders ga je siamezen met iemand, en dan wordt je meegesleurd met het lagere, plakkerige rigil kent, en dan ben je nog verder van huis. Dit is volgens de sikhs ook de weg om los te komen van maya, oftewel van de illusies van de sluierwerelden en bedriegelijke glitterwerelden die de zielen in valstrikken lokken. Mensen zijn trukendozen die moeten vallen aan de voeten van de ware geestelijke gids. Deze gids brengt de map van de natuur in een visioen (ru), een visioen van het pad. Hierin moet de mens volharden, vasthouden aan de voeten van de natuur, wat de betekenis is van sukki in de voortijdse taal. Het is een beeld van de eeuwigheid, van voorbestemming en uitverkiezing. Hierin is de ware vruchtbaarheid te vinden. De mens moet zijn truken afleggen en de natuurvoeten vastgrijpen. Alle menselijke en vleselijke schema's moeten hiervoor ingeleverd worden. De mens mag zich er niet meer aan vasthouden anders kan de mens de natuurvoeten niet vastgrijpen. De mens kan geen twee heren dienen, niet van twee walletjes eten. Dit is dus niet voor de lauwen en de wispelturigen. Dit is niet voor hen die er nog reserves op nahouden. De mens is gemaakt naar God's beeld. De voeten ondersteunen en dragen de rest van het lichaam en zijn daarom een belangrijke gelijkenis. Het is als een verzekering. De natuurvoeten geven die ondersteuning aan de ziel van de mens, en geven de mens ware rust. Hierdoor kunnen de ziektes van het ego uitgedreven worden. De sikh bijbel stelt dat het geheim van het vasten, van de honger, van de tucht en zelfdiscipline gewaarborgd en verborgen liggen in het stof van de heilige voeten van de natuur. Het heilige voetenstof is een geestelijke gave. Het sikhisme stelt dat deze dingen allemaal in de mens zelf zijn : Je bent zelf de vis, je bent zelf het water, en je bent zelf het net. Je werpt zelf het net uit, en je bent zelf het lokaas. En zo kom je tot de voeten van het water, en de voeten van de zee. (Vaar Siree Raag) Zo bevrijd je hen die tot je komen, maar je laat ze ook weer los, want zij moeten tot zichzelf komen en zelf deze principes ontdekken en toepassen. De mens moet zo het zielenhuwelijk leren kennen, wat een huwelijk is tot de hogere principes, binnen de mens zelf, tot de hogere identiteit. De zee laat geen ruimte voor het siamezen, want de zee predikt de honger. De mens moet tot de watervallen van de geestelijke innerlijke gids komen. Zo zal ook het vlees aan de voeten van degenen die deze principes volgen vallen. De mens moet leren dit voetenstof op zijn gezicht te smeren, de stof van het paradijs, als camouflage, en zo zal de mens van het hemelse nectar drinken. Dit is het ware huis van het zelf. De voeten van de Heere maken alles transcendent. Er is geen weg tot God dan door de heilige voeten in het sikhisme. In het Hebreeuws betekent Jezus het neervallen in de oorlog tegen het vlees om zo opgenomen te worden, wat in het Aramees de tucht wordt genoemd, de disicipline, de honger (prkn, prkana). In die zin kan dan weer verklaard worden wat het betekent dat Jezus de enige weg is, waar het vandaan komt en hoe dit is verdraaid. Jezus is oorspronkelijk een beeld van de voeten of het vallen aan de voeten. Zo wordt de mens heilig gebonden en opgenomen, waarvan de duizendjarige

733 Online Touch Home


You need flash player to view this online publication