hoofdstuk 10 dj's van de hemel Vannacht had ik een droom over buitenaardsen met neuzen zo breed als hun hoofd, als kappen die wegdraaiden, de 'wegdraaiers', en die zaten in de families, en houden de natuurvolkeren weg, en opgesloten, geketend. Deze wegdraaiers zijn dus de zegels op de natuurvolkeren en de natuur. Het wegdraaien is een ras, een buitenaards ras, van afwimpelaars, van wegwuivers. Ze luisteren niet en nemen niemand serieus. Het was een puzzel waarin iets wegvalt. Het leven is als een kaleidoscopische steen die reageert op je eigen bewegingen. Je doet het dus allemaal zelf, en er zijn allerlei soorten om je heen, vanwege je eigen bewegingen die de steen op een hele eigenaardige manier reflecteert. Daarom gaat alles ook dwars tegen je in, of gaat met je mee op een afgezwakte manier, of doet het even net iets anders. Het is allemaal de steen. Daarom moeten wij deze steen leren ontdekken. We moeten het raadsel van de steen oplossen. Daar zijn we voor op aarde : voor het puzzel avontuur. Onderstaand verhaal over een predikant is niet letterlijk gebeurd, maar het zou maar zo kunnen gebeuren. Er zit een grote kern van waarheid in dit verhaal : 'De top-10 lijstjes van het afgelopen jaar vliegen je weer om de oren. Ik heb even geluisterd, maar het is pure programmatie, domme, lege stemmen zonder diepte. Dat mensen daar voor vallen is mij een raadsel, maar als je nergens voor staat, dan val je overal voor. Het zijn bezeten stemmen. Er gebeuren daar hele duistere dingen in de muziek, dus oppassen geblazen. Het is al erg genoeg als ze die rommel in de supermarkt draaien, want je wordt gewoon gedwongen ernaar te luisteren. Vroeger was die rommel er allemaal niet. Vroeger was het nog zinvol naar de radio te luisteren, maar vandaag de dag niet meer. Ik was zo kwaad de vorige keer in de supermarkt. Ik hoorde zoiets als : 'Yea, yo bitch, gonna take my clothes off, gonna use some drugs and get drunk bla bla bla,' en ik stapte naar de bedrijfsleider : 'Ik ben predikant. Die muziek kun je de mens toch niet aandoen ? Er komen ook kinderen. Dan kun je beter wat van mijn preken afspelen.' Ja, nee, dat kon dan niet, want ze werden dan weer gesponsord en die muziek was dan ook weer reclame enzo. Tja, ik weet hoe het gaat. Ik zei : Daar zit je mooi aan vast dan. Maar nee, dat was het dan ook niet, want hij ging dan weer naar huis, en het zou hem allemaal een rotzorg wezen. Ik had echt de indruk dat hij overwerkt was. Ik zei toen : Okay, ik heb niks gezegd. Ik doe de volgende keer wel oordoppen in. Ik loop nu toch al met een mondkapje. En dat van die preken meende ik niet eens, want ik ben al helemaal niet van de dingen aan de grote klok hangen. Nou, dat liedje ging mijn hoofd maar niet uit. Bij mij blijven vaak de verkeerde liedjes in mijn hoofd rondhangen. Het zijn stalkers, paparazzi, reclame, en ik boycot het dan. Ja, wat kun je anders doen. Ik wil die rommel niet in me. Maar het dringt zich gewoon aan je op, en dan moet je ermee zien te leren leven. Het gaat met je mee naar huis, zit in je herinnering, maak je je extra kwaad en druk om, en dan maar weer van je afschrijven. Maar ja, het is nu met corona beter dan vroeger, want voor de helft van de tijd spelen ze nu die corona clips met een corona voorlichtster af in de supermarkten, en telkens wordt die rot muziek zo onderbroken. Die corona clipjes mogen ze van mij ook wel songificeren, want dat is beter dan dat we gezombificeerd en gemummificeerd worden door die rot muziek van vandaag. Op youtube leren ze het ook niet. Kinderen kopiëren andermans opmerkingen massaal en bedanken dan voor de miljoenen likes. Ze zijn er maar druk mee. Daarmee verdoet een kind zijn tijd, als een pavlov hondje op naar de likes. Het gaat niet meer om de waarheid, maar om de likes. Ja, ik had miljoenen
824 Online Touch Home