hoofdstuk 22 kleine samantha – het nieuw psalmenboek 'Ik hoor iemand roepen, de engel van de nacht. Deze kinderen hebben niemand, niemand die op hen wacht.' Kleine Samantha haar moeder verkocht tweedehandsboeken, en gaf ze ook gratis weg aan hen die het nodig hadden. De opbrengst ging naar hulp aan de zieken. Voedselhulp. Ik had wat boekjes van een oude verhalenserie besteld, want ik zag er psalmen in verborgen. Ik kon dwars door de letters heenkijken, en ik kreeg veel meer boekjes dan ik had besteld. Ik legde wat boekjes in een rieten mand, en anderen lagen nog in een grote envelop. De boekjes hadden prachtige voorkanten, heel sierlijk. Bij elkaar hadden de boekjes een waarde van 81,15 euro, maar ik hoefde niet te betalen. Ik heb toen uiteindelijk toch betaald. Nee, dit ging niet om echt geld. Het was slechts een droom. Het ging voornamelijk om kleine Samantha. Haar moeder was op de achtergrond. Kleine Samantha regelde het meeste. Haar moeder was namelijk … ziek. Die lieve kleine Samantha, die spaarde zelf kinderboekjes over prinsjes en prinsesjes. Ik zag wat van die boekjes en ze waren heel schattig. Ik kon me zelf ook nog wat van die boekjes herinneren van vroeger, van Doornroosje bijvoorbeeld. Ik had even een gesprek met de moeder van Samantha. Samantha was meestal heel zoet, lief en rustig, maar soms was ze rebels, als het nodig was. Ik zei dat ik vroeger ook zo was. Soms moeten we strijden, tegen oneerlijke regels. Soms moeten we helpen, om alles naar een hoger niveau te brengen, voor een betere wereld. En daarom had ik ook de boekjes, en ik zou ze allemaal lezen, en de psalmen die ik erin verborgen zag optekenen. Ik ben een dichter en psalmist in hart en nieren. Ik kan overal psalmen uithalen. Ik kan ergens naar kijken en er een psalm inzien. Dat is een gave. Het helpt mij om het beste ervan te maken. Het helpt mij om het pad te zien, en anderen over dit pad te vertellen. Het is een hemels pad. Wij kunnen het niet met de botte bijl doen. Het is een pad, geen muur die we moeten afbreken. We kunnen er omheen werken, want er dwars doorheen kunnen we niet. We kunnen er omheen dromen. Alles zal veranderen. Betekenissen zullen veranderen, zich verdiepen. We zullen een nieuwe wereld zien. En kleine Samantha zou voor altijd in mijn hart zijn, en haar zieke moeder. Ik ga bescheiden om met muziek. Het is voornamelijk literatuur. Vaak willen de psalmen stil blijven, stille psalmen, en ze spelen zich af in het hart. Het is telkens weer anders, telkens weer nieuw. Ik leg deze energieën niet teveel vast. Muziek is een taal, een hemelse taal, maar muziek is vaak stil en luisterend. Er is ook literaire muziek, die altijd weer anders is. Je ziet er telkens weer andere muziek in. Het is obscuur en dromerig, varierend, camouflerend. Ik heb het nooit verkocht en nooit van de daken geschreeuwd. Het is voor hen met een verborgen hart, een best bewaard geheim. Psalm 1 1. Wij weten waarom zij honing eten. Wij weten waarom het ijs van de bergtoppen stroomt. Ragnarok is gekomen.
843 Online Touch Home