leiden de veren. Daarom zegt de vur ook : 'Plaats van veren, nemende de lasten weg van mij, je leidt me naar de zachte, zachte rivier, als het slaaplied dat je zingt. Oh, stem van veren, alsjeblieft laat me in. Als het ritme van een lange verloren droom, dring je zacht door.' (86:2-3) Zo kunnen de herinneringen afbuigen, wat het water ook doet (86:4,9). Het blijft tegen je strijden als zware regen totdat je het verborgene hebt ontdekt (86:14-17). hoofdstuk 52 natuur gist Wat is dat dan precies, het rigil kent probleem ? We hebben er veel over geschreven. Het betekent de sabotage van het immuun systeem. Als je bijvoorbeeld overmatig of verkeerde medicijnen of drugs neemt, dan kan het het immuun systeem gaan nabootsen, terwijl het in principe gewoon het immuun systeem verzwakt en bedriegt. Zo wordt je afhankelijk gemaakt aan één of ander middel en raak je verslaafd, terwijl het niet je daadwerkelijke natuur immunologie is. Ik had een droom dat ik een oude computer wegbracht om gemaakt te worden bij een winkel. De computer reparateur was al naar buiten gekomen en begon het ding direct al buiten te onderzoeken. Toen nam hij het mee naar binnen en wij volgden hem. In de winkel was ook een soort ruime huiskamer. Eerst zaten we even aan de voorkant, en toen gingen we naar achteren, ik en een indiaanse vriendin. Er was achterin de huiskamer ineens een hele kleine rode schorpioen. Ik ging toen weer terug naar de voorkant, naar de deur van de huiskamer, maar het beest kwam toen achter mij aan en wilde mij aanvallen. Ik stampte het beest toen kapot. Het beest begon zich te splitsen de hele tijd, heel snel, en de afzonderlijke delen begonnen zich ook te splitsen vliegensvlug, en weer nieuwe delen te vormen, allemaal in het klein, en toen splitste en vormde het zichzelf tot hele kleine meubeltjes, en hele kleine poppetjes als een familietje, en ze spraken allemaal heel snel, en maakten hele snelle bewegingen, allerlei familie tafereeltjes, wat dan hun leven was. Het was bijna niet te volgen, zo snel ging het. Toen kwamen er letters uit het familietje, ook heel snel, en het ging over verwennerijen. Toen kwamen er andere letters, en toen stond er : 'geen god nodig.' En toen : 'you won.' Toen verdween het familietje met hun meubels in het niets, alles vaagde weg en toen was de droom afgelopen. Ze voerden dus gewoon kleine poppenkastjes op. Ze hebben geen geduld, alles gaat snel snel, en geen god nodig, oftewel geen principes, geen bron, maar gewoon leven voor vermaak, niet voor educatie en kennis, niet voor het diepere, vastere leven. Daarvoor had ik een droom van de kern van orion, van het minderen als een soort planeet of maatstaf, een schuimende kern waarin het hongeren aan het gisten was. Het was een hemels gistingsproces, de oogst van geduld. Het wwas heel liefelijk en teder, waardoor er een enorme ruimte zichtbaar werd, steeds dieper, omdat daarvoor alles achtergelaten was, alles opgegeven. Het was het gisten van het kruis, van het chronische kruis, van volharding in het lijden en strijden dus, en het bracht de hemelse traan voort wat de diepere zintuigen opwekte. Het was een hemelsere gist dan wijngist of broodgist. Een heleboel mensen geven het op halverwege het gistingsproces en keren weer terug naar de vleespotten, naar rigil kent, en nemen hun placebo's, hun kunstmatige middelen van vermaak, heel goedkoop en onnatuurlijk. Veel middelen hier op aarde aangeboden en overmatig en overmoedig genomen breken het hemelse fermentatie proces af.
898 Online Touch Home