'We hebben de duisternis nodig, vriend,' sprak de tovenaar. 'Het ijs kan niet tegen de duisternis op, alleen maar tijdelijk.' 'Dat dacht je maar, jongen,' snauwde de elvensmid. 'De duisternis is zo gevaarlijk als het licht, en allebei buigen zij voor het ijs !' 'Waarom bent u hier zo diep in sneeuw en vorst dan ?' vroeg de tovenaar. 'Voor mijn missie,' sprak de elvensmid. 'Ik ben een zendeling.' 'Waar komt u vandaan als ik vragen mag ?' vroeg de tovenaar. 'Gaat je niks aan,' snauwde de elf. 'Nou, u heeft me maar een heilzame boodschap te brengen,' sprak de tovenaar. 'Dat heb ik zeker,' sprak de elf. 'Nou, kunnen we nu even ter zake komen ? Wat wil je ?' 'Herstel voor mij de regenboog spiegel, en ik ben weer weg,' sprak de tovenaar. De tovenaar betaalde de elvensmid die direct onder luid protesteren aan de gang ging. 'Je moet het zelf weten als dit is wat je wil,' snauwde de elvensmid. Na een uurtje was het klaar, en de elvensmid wilde dat de tovenaar direct zou vertrekken. De elvensmid duwde hem bijna de deur uit, maar in ieder geval had de tovenaar nu wat hij wilde : de regenboog spiegel. Er leek veel hitte van de regenboog spiegel af te komen, waarmee de tovenaar zich kon warmen. Achter het huisje van de elvensmid was een bos, waar de tovenaar inliep. Terwijl hij liep keek hij af en toe in de regenboog spiegel. Na een tijdje zag hij daarin het gezicht van de feeenkoningin van de regenboog. 'Waar ben je ?' vroeg de tovenaar. 'Dansende op de nachtzee,' sprak de feeenkoningin. 'Je kan de regenboog spiegel niet houden. Het zal van je wegvluchten zoals ik van je wegvluchtte.' De tovenaar boog zijn hoofd, terwijl de regenboog spiegel uit zijn handen begon weg te vagen.
327 Online Touch Home