Nooit kom ik daar aan, Ik kan alleen maar dromen." "Als vanille in mijn hoofd, Ik kan het niet aanraken, Maar het verandert alles." "En dan wordt alles zachter, totdat alles ontploft, Hij draagt de bakkers' kroon. Bakkerman's gezichten tussen jou en mij, Ze laten het verleden zien, Om dan alles te veranderen, Als gezichten van een octopus kroon, Van een bakkers kroon. De kroon draait, en het verleden verandert, Het steekt nu niet meer, Alles is nu zacht, Het steekt lang zo erg niet meer, Alleen het zachte steekt, Als zachte bakkers bomen. Deze vissen steken zacht, Ik zwem dieper, Tot de zeeen van vanille, Tot haar tempelen, Nooit kan ik daar iets aanraken, Maar het verandert mij, Mijn gehele verleden, Alles is nu anders. Een poort opent in mijn hoofd, Daar waar de zwarte hond rende, Neem mij mee, Op een tocht door de zee, Opdat ik de bakkers kroon zal zien, Nu draai ik, Met echo's in mijn hoofd, Zij veranderen de betekenissen, Vanille heeft mij hard geslagen. Het trauma is diep, De kok weet haar te veranderen, Want hij draagt de kroon van de bakker, Een oranje octopus op zijn hoofd, Het eet zijn weg naar binnen,
275 Online Touch Home