1553

zijn 1. Ik kan niet meer lachen, ik kan nauwelijks praten, 2. En ik probeer te kijken naar de overkant, Maar alles wat ik zie is bloed en mist, Ik zie het bloed hangen over deze landen, Over dit land wat een paradijs had kunnen zijn, Ik wordt getrokken naar de diepte door een groot geheim 3. Het gaat altijd maar door, ik heb nooit rust, Voor dat wat ik niet heb kunnen zien, Ik heb ernaar gegrepen, maar ik miste 4. Het vaagt weg in mij, en komt dan terug, Erger als nooit tevoren, 5. Oh, kan ik het toch eens vertellen, Maar de woorden draaien om mijn ogen, Zij houden pijlen op me gericht met hun bogen, En dan is alles ineens stil 6. Is er iemand die mij eens een keer geloofd, Ik loop er al mee voor zo lange tijden 7. Ik wil het niet tot leven laten komen. 43 Het is wild en zonder compromissen. Kunnen we rennen en ons verbergen als het wakker wordt ? Is er een schuilplaats, of is de enige schuilplaats niet in hun werkelijkheid te geloven ? 8. De wildernis schuilt achter het touw, Zoveel tuinen die naar de rivier toeleiden, Na de golf zal het land vruchtbaar zijn 9. Zij komen nooit tot de oppervlakte, Ze wordt herfst, ze wordt winter, Maar ze wordt nooit lente 10. Hier sterft het midden in de nacht, Dan begint ook de droom weg te vagen, Daarom houden vrouwen de spiegeling in stand 11. Ik probeerde over haar heen te komen, maar heb je die speren gezien ? 12. Eén dag veranderde ze van gedachte om mij, maar een dag later was ze het vergeten. Ik begon na te denken over haar woorden. Wat bedoelde ze ? 13. Er waren hen die niet over het touw klommen tot de hemelse plaats, maar die dieper in het ravijn gingen, en zij gingen door tot de bodem van het ravijn, en tot onder het ravijn, en zij bemerkten dat er

1554 Online Touch Home


You need flash player to view this online publication