2289

vruchtbare plaats, als de tuin rondom mijn huis in mijn gedachten. 141. Die tuin was roze, sprankelend. Ze stond daar met psalmen. 142. Zoete waarheid dwaalt in 't hart van de diepte. De honing leidt tot de oer oceaan. Het roze leidt uiteindelijk tot het spiegelend roze, de zelf reflectie. 143. De boodschap is dus niet overbruggen, maar verdiepen, dan kom je er vanzelf. Het scheppings-geheimenis, de vrouw met het witte, staat tussen het gebalk van ezels in een veld waar struisvogels rennen. De nachtvlinder sprak hierover, en er werd gesproken over het wonder van de eland. 144. Het gebalk van ezels in ons leven krijgen we geen hoogte van, maar het is het scheppings-geheimenis, ook de wegrennende struisvogels die altijd hun kop in het zand steken. Alleen als je daar goed naar kijkt en het op waarde schat kun je leren van de eland, wiens gewei spreekt over het vastwortelen van dingen in het hoofd. 145. De nacht is een kokon. Let goed op wat uit de nacht komt en verhalen vertelt. Het is de boodschap van de nachtvlinder. 146. Ik rende door een prachtig 779 natuurgebied, wijduitgestrekt, waarin ook natuurdorpen en natuursteden waren. Maar dit gebied werd bestuurd door onverschillige stilzwijgendheid. Aan de andere kant lag het gebied van de natuurkennis, maar dit was afgezonderd door grote hekken. 147. Er was een oorlog. Ik heb vaker zulke dromen gehad. Ze waren totaal onverschillig en stilzwijgend over het leed wat ze anderen aanrichten. 148. Ik had even wat herinneringen dat ik langs gordijnen hoger moest. Maar het drong allemaal niet tot me door, omdat er een rode bol om me heen was, en mijn woede was veel en veel groter dan mijn angst. 149. De tijden begonnen te veranderen, en het was ineens nacht. 150. Plotseling keek ik omhoog, en ik vroeg me af of ik sliep of wakker was. 151. En ik dacht moet ik nu rennen of gewoon stil blijven staan. 152. Ik stond toen ineens boven op een hele grote boot. Ik zag een jongen van het schip, en ik kon dwars door zijn hoofd heenkijken, maar plotseling was zijn hoofd een woeste chaos, maar het was

2290 Online Touch Home


You need flash player to view this online publication