Waar leiden zij naartoe ? Wanneer ik naar jou kijk, vaag ik weg, Wanneer ik aan je denk, laat ik je wegglijden, Dit is hoe ik mijn boog grijp, Maar ik bereik het nooit 5. 'Wanneer ik naar jou kijk, vaag ik weg' is het principe van het minderen. Om tot de natuurkennis te komen moeten wij minderen. Maar wij moeten alles blijven toetsen, ook als er nieuwe dingen op ons afkomen : 'Wanneer ik aan je denk, laat ik je wegglijden'. Wij moeten het eerst op een afstand bekijken, en voorzichtig zijn, opdat wij niet bedrogen worden. 6. 'Dit is hoe ik mijn boog grijp' : Het gaat dus om de geestelijke oorlog, als een beeld van het toetsen. 7. Onderzoek het op veilige afstand. Analyseer het. 'Maar ik bereik het nooit' wil zeggen dat er altijd meer over te zeggen valt. De mens is op een tocht door het oerwoud. De mens komt steeds meer dichterbij, maar raakt het nooit, want er zijn altijd weer tussenstappen en nieuwe richtingen. 8. De natuurkennis is dus een gids om tot de rode bron te komen, en over de bruggen te gaan tot het gebied van de natuurkennis. 783 9. De pijl raakt hard, De pijl brengt over de bruggen, Tot de donkere nacht, Tot bruine bloemenvelden 10. Wij hebben die pijlen dus nodig om over de bruggen te komen. 11. Zonder littekenen en verwondingen door de pijlen blijven we halverwege steken. 12. Het is dus belangrijk het lijden te aanvaarden en op waarde te schatten, op diepte. Het draagt de kern in zich. 13. Het zijn natuurlijke patronen die een bepaalde taal spreken. 14. Dit bewustzijn zweeft boven de woeste zeeen van de herinneringen, van het verleden. Er zal een nieuwe schepping moeten komen. Het zweeft daar als een ibis. Het is het ei van de herinnering. 15. We voelen ons misschien op de golven, niet wetende waar we zijn en waar we precies naartoe moeten. 16. Ik herinner het schip, Het schip waarmee ze mij oppikte, Zij is een lied in mijn hoofd
2294 Online Touch Home