oever, als het krijgen van land onder je voeten. Het was het lichaam van God en een prisma van grote waarde, als een orakel. 167. Wanneer de prisma verkeerd benaderd werd stierven er mensen. Het is een metafoor van het religieuze ego dat sterft. Het is de steen van de slager. 168. Het is de plaats waar de mens zijn leven achterlaat en waarin zijn hemelse zintuigen openen. 169. In het Aramees is het gebouw ook de groei, waar de discipelen Jezus op wezen. 170. De tent is ook de plaats waar het leger verzamelt in het Egyptisch. Het is ook de plaats waarvanuit de oorlogsoogst plaatsvindt. 171. Als je het lijden altijd draagt met een glimlach en je er altijd in kan verblijden, dan is er iets goed mis. Het ware lijden is zwaar op sommige punten, in sommige seizoenen, en laat ons uitroepen : 'Waarom ?' 172. Het ware lijden slaat je soms neer, en trekt je soms in slopende gevechten met jezelf, met de geschiedenis en met vijanden. Soms is het lijden ondragelijk en breekt het je. 798 173. Dat is het waarlijke lijden, geen gouden new age lijden in fluweel gewikkeld om je telkens te bevredigen. 174. Het ware lijden laat je aan jezelf sterven en aan de wereld om je heen, tot het punt dat je denkt : 'Wat is er toch met mij aan de hand ?' 175. We mogen het lijden ook op waarde leren schatten als brug tot de vergeten, verbannen en alleengelaten wildernis. Maar laten we eerlijk zijn : Het lijden kan ons soms zo diep snijden dat we niets op waarde kunnen schatten, en ook dat is het lijden. 176. En dan kunnen we alleen maar lijden en aan onszelf sterven, of dan is het overleven. Dat is natuurlijk een hele uitdaging, maar soms zien we dat niet eens. Soms gaat alles langs ons heen. Soms moet het geluk en het uitzicht slapen, en dan heb je het gewoon niet. 177. Soms kunnen we nergens bij, en slaapt de kennis. 178. De mens is in een geestelijke oorlogsvoering. Ook dit is een geestelijke oorlog, en zijn het geestelijke oorlogen. 179. Amos moest gaan tot het Noorden,
2309 Online Touch Home