Een boot verloren aan de kust 1. Deze golven zijn woest. Ik spoel aan op een eiland. Ik wrijf het water uit mijn ogen, en zie een nieuwe wereld. Het oude is voorbijgegaan. 2. De mens is totaal blind in de duisternis, en de blinden geleiden de blinden, Men is totaal ziek in de duisternis 3. Hier lijken alle wegen te stoppen, je kunt alleen nog naar beneden kijken, je kunt hier alleen nog verder dromen en verder verzinnen, want er komt niks meer bij 4. Hier is alles gestopt, Hierop moeten wij onze wereld bouwen 5. De meningen zijn verdeeld, de markten worden gebouwd, hier dobbelt men, hier doet men een gooi en een gok, hier kroont de dwaas zichzelf, met de kroon van waanzin 6. Ik hang tussen bed en boot, tussen bed en land. Ik kan alles zien, als in een hemels gezicht, de hemel gekomen, terwijl ik tussen bed en wildernis hang 1197 7. Hij hoort de stem maar verstaat het niet, hij slaat zichzelf maar treft niet, als hij steekt is het altijd de ander, de kroon van verwarring doet hem stotteren, hij is naar zichzelf op jacht, hij zoekt naar zichzelf in de boeken, de boeken van de duisternis 8. Deze jongen heeft bloesem in zijn haren, en een wildernis pad ligt voor hem, wat halverwege ophoudt te bestaan, want dan is hier niets dan wildernis, geen paden meer 9. Hij moet zelf zijn weg vinden, waar ben ik nu ? Vraagtekens in de duisternis, wachtende op een nieuwe dag, die maar nooit schijnt te komen, dromen aan stukken gereten 10. Deze jongen heeft bloesem in zijn haren, maar een harde steen in zijn hand, waarin teksten onverbiddelijk zijn gegraveerd, dromen aan stukken gereten, en dan vaagt het weg, de morgen is gekomen, nu moet je zelf je weg vinden
2708 Online Touch Home