771

zij werden geopend, en haar soldaten kwamen voort. Zij was een woeste oorlogsvrouw van de natuur. 75. Het begon te stromen. Niemand kon het stoppen, en iedereen hield z'n hart vast. Zij is de onttroner van afgoden. 76. Er is een natuurverschijnsel aan de voet van elk probleem, dat alles bedriegelijk wordt. Dit zijn de voorhangsels van de tent om de mens te testen wanneer hij tot de kennis komt. 77. De offerdienst is een metafoor van de opname, waarin het ego moet doodbloeden. In de opname moet dus alles emaneren, uitgegoten worden, tot lagere vormen gaan, anders is er geen brandstof voor de opname, en geen beveiliging. Juist ook door die emanatie ontstaat er afzondering. 78. Als de mens een profetisch woord ontvangt, dan mag de mens dit niet als een dwaas gaan rondstrooien als parels voor de zwijnen, maar de mens moet zich gaan bezig houden met de tentendienst. 79. Het zijn duistere gezegdes, en de mens moet er mee klaarkomen. Als de mens "opgenomen" moet worden, dan betekent dit allereerst de opname tot een diepere betekenis van deze dingen. 771 80. Het is de woestheid van het profetische woord wat zich niet onderwerpt aan menselijk gezag. 81. Het is een beeld van diepte wat helemaal leidt tot deze woeste bron. Het is de emancipatie van de vrouw, van de hemelse natuurvrouw. De mens leeft dus niet alleen van voedsel, maar ook van de oerborst, de oerbron van de oervrouw. Hiervandaan, vanuit het diepe Afrika, stroomt de melk, wat zich vertaalt in de Nijl. Het is de levensader van de aarde. 82. Het is dus het punt waarop de prisma van de aarde is bereikt, de prisma van de natuurkennis, waar ook de Irad geschriften overgaan in het voortijdse Afrika. 83. Wil is fataal. Het gaat om de leerregels, van filosofie, waardoor men zelfreflectie kan beoefenen. De leerregels zijn de prisma van de natuurkennis. De geschriften van Irad gaan over het geheim in het water, die de geschiedenis verdraait. Het speelt met de geheugens. Het vuil spreekt van een andere wereld. 84. Het is de immunologie van de natuur. De zee bestaat niet echt, maar is een metafoor van filosofische principes. Ook de bomen kunnen gedachten verdraaien.

772 Online Touch Home


You need flash player to view this online publication