3. En dan hebben we het niet meer over de paradox van gekte en niet-gekte. We zijn daar bovenuit gestegen. We hebben het niet meer nodig om gek te zijn of juist niet gek te zijn, maar vinden onze saamhorigheid in het verhaal. Hier vinden we al onze verzadiging, hier vinden we alles wat we nodig hebben. Hier hoeven we geen toneel meer te spelen, maar zijn we gewoon onszelf, een verhaalwezen, volwassen geworden. We volgen de verlokkende klanken van een hele andere realiteit. We zijn ontwaakt, of gewoon nog erg slaperig. We openen ons voor andere wezens, wezens die onze diepere snaren kunnen beroeren. Ook leren we te sluiten en verder te gaan. We zijn ongebonden, hebben de ander niet meer nodig om gelukkig te worden en gelukkig te blijven. Vaak kunnen we dit niet zelf bereiken, maar zijn we ertoe gedwongen door een scheiding of sterfgeval. 4. Het heeft te maken met het verhaleninzicht in je hart. Maar dit zal makkelijker gaan wanneer je meer verhalen in je hart draagt. Dit zal makkelijker gaan wanneer je die verhalen kent en hebt toegepast in je eigen leven, door bewustwording, verlokking en eenwording. Dit was het ware doel voor wezens als ons : één te worden met de verhalen, diepgaand, vervullend, integrerend, transformerend, en zo te komen tot de hogere verhalen. 5. Deze eerlijkheid brengt geen jaloezie, maar deelt. Er is geen concurrentie, maar overgave, aanvuring. Zo zal er een hele andere gevoeligheid en realiteit ontstaan, en zal economie en oorlog geheel wegvallen. Verhalen brengen dit op een hele andere manier, als in een paradox, want het grootste streven is de harmonie. Zo zal de verhalenwereld een vredige wereld zijn, waar ongeluk en gemis niet in stand wordt gehouden. Het verhaal heeft een oplossing voor alle dingen. Ren weg van de valse verhalen. Dat je ze in je herinnering hebt is al erg genoeg. Zoek het kwade niet op, maar dompel je onder in de verhalenwereld waar je rust zal vinden in alle dingen. Zo zal je geheugen tot transformatie komen, en nieuwe verbindingen maken. 355
356 Online Touch Home