378

64. Maar verderop de kaartenbrug begon het steeds meer te waaien en zelfs te stormen. Ze werden meegesleurd door een grote golf. Ze gingen richting de spiegel. De kaartenbrug leek geheel te zijn verdwenen. Alle vier werden ze na een tijdje opgehesen door een vreemd schip. Ze waren half in slaap. 65. Het bleek een schip van koopmannen te zijn, met zwarte pakken die Middeleeuws leken. Ze hadden veel sieraden en aan tafeltjes werd er gedobbeld. 'Wie zijn jullie ?' bulderde een man met een zwarte, vreemdsoortige platte muts. 66. De verloren vriend nam het woord, en vertelde het verhaal. 'Zo zo,' bulderde de man. 'En wie heeft jullie toestemming gegeven hier zomaar te komen ?' 67. 'Dit is ons land,' sprak de verloren vriend. 'Dit is ons gebied.' 68. 'Mispoes,' bulderde de man. 'Dit is het gebied van de Rode Zee. Niemand komt hier zomaar langs of door.' 69. 'Ik heb de Rode Zee zelf verdient,' sprak het jongetje.' 378

379 Online Touch Home


You need flash player to view this online publication