49

7. Op een dag schoof ze vreemde zaadjes bij hem onder de deur door, in plastic. Hij las op de strip van het product : Kussen van Verraad. Hij slikte een zaadje in. Direct sprong er vuur in zijn ogen, en kon hij dwars door alles heenkijken. Hij raakte zijn grip op de werkelijkheid kwijt, en waande zich in een grote rode woestijn, die overigens vol begroeid was. 8. 'Ik moet zeggen, het is een prachtige plaats hier,' dacht de jongen. 'Anders dan wat ik had verwacht.' 9. Plotseling kon de jongen zich niet meer bewegen. Hij voelde zich als een gevangene van vreemd rood vuur. Hij werd wakker op zijn bed. Snel greep hij naar de zaadjes, en nam twee zaadjes. Het was alsof rood vuur vanuit zijn ogen opschoot. Het was alsof het meisje in zijn kamer stond. Maar het rode vuur schoof tussen hen in. Weer verloor hij de grip op de werkelijkheid en kon door alles heenkijken, en weer was hij in de rode woestijn die vol begroeid was. 10. Opeens wordt het zwart voor de ogen van de jongen, en even later wordt hij wakker op zijn bed. Haastig grist hij de laatste drie zaadjes en slikt ze in. Maar dit keer gebeurt er niet veel. 'Ik moet meer van die troep !' schreeuwt hij. Hij wordt zo zenuwachtig dat hij zijn kamer uitgaat, en het meisje aanspreekt. Maar het meisje heeft het spul niet meer, en het is erg duur. 'Waar groeit dat spul ?' briest hij. 'Ik moet meer van deze troep hebben.' 11. Plotseling valt de jongen op de grond, en er komt schuim op zijn mond. Het meisje sleept hem naar zijn kamer, naar zijn matras. 12. 'Vertrouw me,' zei het meisje. 'Ik zal ervoor zorgen dat je zo snel mogelijk weer van die zaadjes hebt.' De jongen zinkt weg in een diepe trance. Na een dag of drie liggen er weer zaadjes die onder zijn deur door zijn geschoven. Als een woest beest scheurt de jongen het plastic open en neemt vier zaadjes. Maar er gebeurt niks. Dan neemt 49

50 Online Touch Home


You need flash player to view this online publication