503

een web van leugens, dromen .... dromen ... dromen .... Hier is de kus de doodsteek. Maar .... leven en dood is hetzelfde, en waarheid is de leugen, slapen is het waken, dus waarom klagen wij ? Is dit dan de weg naar het hogere intellect, of verliezen we dan ook het laatste wat we hebben ? 53. En dit alles door de traan, een rode traan, want die traan was van bloed. 54. En die traan zit nog steeds in de steen van het halssnoer. Op de heuvelen stonden zij, hen die gebonden waren door het halssnoer. Zij dreven elkaar naar het hogere intellect, waar de steek het zachte is, waar de slaap hen liet opstaan, en de wake het slapen was. Een wereld ondergedompeld in een vreemd vuur, voortkomende vanuit het halssnoer, maar was dit niet allemaal een valstrik ? 55. ‘Strik mij dan, als de strik de traan des levens doet ontwaken,’ sprak een jongen luid op de heuvelen. Zijn speer was gedecoreerd met de fijnste sieraden. Er was hier geen verschil tussen de valstrik en de levensweg. 56. Het halssnoer voedde de kuddes door honger. Zij verloren hun wapenrusting in deze wereld, want hier was elke immuniteit kwetsbaarheid. 57. Er was hier geen verschil tussen kennis en domheid, tussen lelijkheid en mooiheid, tussen ziekte en gezondheid. Iedereen was hier ziek door het halssnoer, en alle muren waren hier afgebroken. En daarom waren de velden uitgestrekt. 58. Zij zaten vast in een kooi gemaakt door het halssnoer. Het waren kooien waarvan de tralies beesten waren, en het ijs was bloed. Het 503

504 Online Touch Home


You need flash player to view this online publication