577

een beetje een waas voor mijn ogen vanwege de klap. 'Ik ben haar zus,' zei ze. Ik had een smaak van bessen in mijn mond. 48. 'Okay, ik vind dit dus niet leuk, dus maak me los,' zei ik. 'Oh nee,' zei ze, 'daar komt niks van in. Ik ben niet zo makkelijk in die dingen als mijn zus.' 49. 'Mijn familie zal mij vinden,' zei ik. 50. 'De jongens zullen hen grijpen, zoals ze jou grepen,' zei ze. Ik voelde me machteloos. Ze zou me waarschijnlijk laten verhongeren. 'Aan het einde van het ritje zul je zijn als deze jongens,' zei ze. 'En je zal nooit meer terugwillen.' 51. 'Wat is hier te doen ?' vroeg ik. 52. 'Wil je terug naar mijn zus dan ?' vroeg ze. 'Ze zal echt nooit opgeven. Je zal moe van haar worden.' 'Okay, ik blijf,' zei ik. 'Maak me los.' 53. 'Geen denken aan,' zei ze. 'Deze jongens zijn zorgvuldig geinitieerd, en zo zal jij ook geinitieerd moeten worden.' 'Mijn familie zal naar mij op zoek gaan,' zei ik. 54. 'Ze zullen er niet doorkomen,' zei ze. 'Dan ken jij mijn familie nog niet,' zei ik. 55. 'Ik ken hen,' zei ze. 'Ze zijn niet tegen mij opgewassen.' 'Wat als de boswachter komt ?' vroeg ik. 'Die komt hier niet,' zei ze. 'Waarom niet ?' vroeg ik. Ze zweeg. Ik kreeg bijna geen voedsel. Alleen soms wat bessen met vreemde melk. Ik werd vaak geslagen, veelal totdat ik bewusteloos raakte. 'Het is om los te komen van de oude wereld en van je oude geheugen,' zei ze. 577

578 Online Touch Home


You need flash player to view this online publication