61

7. Maar ze realiseren het niet, Ze zijn te ver weg, Iemand schreeuwt en ze worden wakker, Dan vallen ze weer in slaap, Ze dromen allemaal over donder buiten, Donder en regen, Zij spreekt in een taal die zij niet verstaan 8. Dit zijn de dansen van het slaaplied, Hij voelde zich zo alleen nu, Maar het deed hem geen pijn, Het was alsof hij diep zweefde in de zeeen van genezing, Het was alsof zijn geheugen niet meer bestond, Want het was alleen maar een zieke interpretatie, Van een gespleten verstand, terwijl er iets tussenin zat, Zoveel dingen weghoudende 61

62 Online Touch Home


You need flash player to view this online publication