82

te groot. En misschien is ze daar allang weer vertrokken, want dit alles was lang geleden. Het lijkt wel alsof de herinneringen veranderen, alsof de tijd stilstaat. 6. Ik bevries wanneer ik aan haar denk, maar wordt dan weer heel warm, en bang. Het is een vreemde mengeling van gevoelens en emoties, en vreemde gedachtes. Ik voel me dan heel extreem. De dromen beginnen me zelfs overdag te beheersen. Ik krijg haar niet meer uit mijn gedachtes weg lijkt het wel. We hadden het zo goed samen, en nu is alles weg. Ik kan alleen maar dromen. 7. Oh, wat is er toch van ons geworden, We hadden het zo goed samen, Ik denk vaak aan je, en voel je altijd bij me, Eigenlijk wordt het alleen maar sterker, 8. Blijf bij me, of kom weer terug, Of is deze veranderende herinnering genoeg ? Ik heb het gevoel dat je me nog steeds in de bruine bloemenvelden duwt, Alsof ik wegzak in een diepe put, Ik kan je niet bereiken, en weet ook niet of ik je wel wil bereiken 82

83 Online Touch Home


You need flash player to view this online publication