Alles gaat in cirkel bewegingen. Zoals de wet van Newton stelt heeft alles een gelijke reactie, een tegengestelde reactie en een passieve reactie, dus drie reacties. Deze reacties bepalen of iets al dan niet beweegt. Deze reacties bepalen de snelheid van iets, de richting, en of iets al dan niet leeft. Het is dus niet zo vreemd waar we doorheen gaan. Uiteindelijk is ontwaking het doel, het vinden van de juiste richting. Ik werd geleid om info te krijgen over mijn oude bijbelschool, de tweede waar ik naartoe ging. Deze bijbelschool was in Lunteren, een prachtig weilandenrijk en bosrijk dorp op de Veluwe, waar zich ook het middelpunt van Nederland bevindt, wat ik toendertijd ook met mijn Surinaamse vriendin bezocht. Dat was in het bos. Onze school lag aan de rand van het dorp aan de rand van de weilanden. Het was een prachtig gebied. Ik ontdekte dat het dak, de zolder eraf was gegaan, van het middenstuk. Aan de rechterkant waren de lokalen, het jongensdeel en het gastendeel, en aan de linkerkant was er het meisjesdeel en nog een kantoorgedeelte. In het middendeel woonde op de zolder het beheerdersechtpaar, een verschrikkelijk stel. Men vroeg zich altijd af hoe zulke verbitterde mensen beheerdersechtpaar konden zijn van een pinksterbijbelschool. Ik had eens in de nacht een hemels woord gekregen en ik ging naar het zolderlokaal in de rechtervleugel, een verdieping hoger dan waar mijn kamer was, om het op te schrijven. De beheerder had licht gezien vanuit zijn zolderwoning in het middengedeelte, en kwam naar het lokaal toe. Hij vroeg wat ik kwam doen. Ik zei dat ik een hemels woord had gekregen wat ik moest opschrijven. Hij geloofde daar niet in, zei hij. Ik vroeg me af wat hij dan deed op een pinksterbijbelschool als hij daar niet in geloofde. Hij liet me toen ik voor het eerst op school kwam wel al zijn knopjes zien, zijn beheerderspaneel, wat zeker interessant was, maar dat was één van de weinige keren dat hij echt aardig deed. Toen hij eens een preek moest geven in de kapel hadden velen er dan ook geen grote verwachtingen van. Maar goed, het dak was er afgegaan, de zolder was verdwenen, waar dit verschrikkelijke echtpaar wat de school terroriseerde altijd woonden. Er gleed een gevoel van vrede over me. Ik kon de natuur weer ruiken en proeven, alsof er een nachtmerrie over was gegaan. Dat was ook de wet van Newton. Er was een goede tegenreactie gekomen. Alles heeft een tegengestelde reactie uiteindelijk. Het leek alsof ik er weer was, in Lunteren, op de plaats waar eens de bijbelschool was. Die was er niet meer. Ik dwaalde door de gangen, en ik zag het hemels Woord nederdalen. De hemelse vogels waren gekomen. Het was nu alsof de natuur, het bos, ook in het gebouw was doorgebroken. Het is nog steeds om me heen. Het leidt mij. Niks is voor niks geweest. Ik moet denken aan de eerste bijbelschool in Doorn, ook in prachtig bosrijk gebied, en er waren ook weilanden. Het beheerdersechtpaar daar waren ook moeilijke mensen. Ik had eerst een kamer in het koetshuis, het jongenshuis, want ik woonde intern. Daarna had ik een kamer in het hoofdgebouw. Bij de keuken moest ik dan altijd een trap op, en een paar trappen verder kwam je op de meisjeszolder. De meisjes liepen dus altijd langs mijn kamer, en ik had telkens weer een andere bijbeltekst op mijn deur geplakt met wat plakband. Soms schreven de meisjes dan reacties op de bijbelteksten. Maar op een zekere dag klopte de beheerder aan. Hij zei dat ik geen bijbelteksten meer op de deur mocht plakken, want hij was bang dat het de verf van de deur zou beschadigen. Het is maar waar je je prioriteiten hebt liggen. Maar ja, het is de wet van Newton he, dat alles een tegenreactie heeft, en dat de tegenreactie ook weer een tegenreactie zal hebben. Het Woord zal
113 Online Touch Home