En zo ging Elwin weer terug naar het strandje, om even later weer door de rode vogel opgepikt te worden. Zo kwam hij weer over de zee terug aan land, en hij kon net als de vreemdelingen heen en weer gaan tussen de markt en de tuin. Soms was de rode vogel er wel, en soms niet, maar Elwin was altijd dankbaar, en zag het nut in van dit alles. Soms gaat het misschien even niet goed in ons leven, of staat alles ineens stil en komen we niet verder. Dan moeten we soms even wat stapjes terugnemen, terug naar de wat kleinere stukjes die we over het hoofd hadden gezien. Ken je daar voorbeelden van in je eigen leven ? De zaaier Boven de zee zweefde de hemel, wat ook gewoon een eiland kon zijn. Elwin had het nu gezien, en het was telkens alsof het steen was, zoals ook Sandra en haar moeder versteenden. Hij moest en zou de waarheid kennen. Elwin kon er niet bij. Hij piekerde zich suf. Wat was er toch met Sandra en haar moeder aan de hand ? Of misschien was er iets met hemzelf aan de hand ? Misschien was voor hem alles steen, maar niet voor iemand anders ? Elwin stond voor een raadsel. Was de hemel niets anders dan een puzzel die opgelost moest worden ? Er waren veel meer eilanden in de zee van waarheid, en al die eilanden waren in oorlog met elkaar,
14 Online Touch Home