verplegers vertelden haar dat haar man geestelijk zwaar ziek was, en dat ze zijn woorden maar met een korreltje zout moest nemen. Er was iets verdraaid in zijn hersenen. 'En wie ben ik dan ?' vroeg Loes, zijn vrouw. 'Ik zou het niet weten,' zei hij. 'Ken ik je dan ?' 'Je bent ziek,' zei Loes. 'Ik hoop maar dat je snel weer beter wordt, want dit doet me pijn, meer dan wat dan ook.' 'Het is te hopen,' zei Evert, 'de ring van Moxof ...' 'Houd alsjeblieft op over die ring,' zei Loes. 'Het is onze enige hoop,' zei Evert. 'Voor jou,' zei Loes. 'Niet voor mij.' 'Ook voor jou,' zei Evert. 'Je kent me niet eens,' zei Loes. 'Het boek van de planeet Drenthe zei altijd : 'De maagd staart naar ons. Ze spreekt niet. Maar in de ochtend zal zij 35
36 Online Touch Home