74

mens doet wat ik zeg.' Evert zag de steen en het begon te golven voor zijn ogen. Plotseling bevond hij zich weer in zijn eigen wereld. Hij wist niet of het echt was of dat hij hallucineerde. Hij was alleen op een weg buiten de stad in de sneeuw, terwijl het nacht was. Hij zag de stad brandende, en ook veel bomen om hem heen. Hij liep door richting de weilanden, maar hij kwam bijna niet vooruit. Hij herinnerde zich Tsjernobyl. Hij vroeg zich af of dit een nachtmerrie was of echt. Hij opende zijn ogen en zag het skelet, maar er was overal vuur. Hij herinnerde zich wat verzen van de literaire drugs. In vuur en ijs, daar spuit een gif, Ik kan het niet doven, Ik kan het niet doorzien, De brug tussen leven en dood is lang, Zo lang dat men sterft, Of is het slechts een hallucinatie ? Of ik levend of dood ben is allang niet 74

75 Online Touch Home


You need flash player to view this online publication