mond. 'Het is goed,' sprak ze. 'Weet je het zeker ?' vroeg Evert. 'Ja, mijn Adam, er is geen andere keuze,' sprak ze. 'We raakten in discussie, en het zou kunnen uitlopen op een gevecht. Dat is wat Tsjernobyl wil. Splitsen en kernenergie opwekken. Verdelen en heersen. Neem en eet. Gedenk en denk.' 'Ja, mijn Eva,' sprak hij als onder hypnose, en begon van de zachte besjes die ze voor zijn mond hield te eten. 'Goedzo,' sprak ze. 'We hebben hoger bewustzijn nodig. Tsjernobyl is op jacht. Christenen met hun zwaarden. Soldaten voor hun idool.' Evert viel in een diepe slaap. Hij zag haar in het wit, als in een droom. 'Mijn Adam, je bent niet als andere mannen,' sprak ze. Ze zat op een wit paard. 'Leidt me,' zei Evert. 'Ik ken deze wereld niet.' Er was overal vuur. Er was een pad van 89
90 Online Touch Home