op één lijn 34 2e uitgave 2009 Toen ging het mis. De trainingsopbouw van Mark Spigt werd doorbroken door een geheimzinnig virus dat hij tijdens opbouwwerk in Afrika opliep en voor recidiverende koorts zorgde. Jochen Cals werd ziek tijdens een bezoek aan Ierland en moest uiteindelijk van deelname afzien. Nick Zwartjes kon wegens familieomstandigheden niet in Nederland zijn. En zo lag de druk plotseling op de schouders van Sjoerd Hobma en Christophe DeMoulin die in de voorbereiding eigenlijk alles hadden gedaan om een slecht resultaat neer te zetten. Geert-Jan Dinant wist kort tevoren het team nog te versterken, en ook tijdens het laatste uur voor de start werd binnen andere teams schaamteloos geronseld onder toplopers van andere teams. Hoewel, schaamteloos: uiteindelijk heeft natuurlijk alles met huisartsgeneeskunde te maken, van ICT en telefonie tot accountancy en consultancy. Desondanks was het zelfvertrouwen op dat moment nog niet geweken en er werden zelfs nog prikkelende opmerkingen gemaakt tegen de deelnemers van het enorme UM team dat zich in een soort voetbalshirts naast het HAG-team verzamelde. De temperatuur steeg snel in het uur voor de start tot bijna 30 graden, met een hoge vochtigheidsgraad. Goed gevoed en gehydrateerd en in functionele hemdjes met de aanduiding ‘UM vakgroep huisartsgeneeskunde’gekleed, wachtten wij de start af. Deze werd naar Maastrichtse traditie een kwartiertje uitgesteld. Dat gaf ons de kans de tegenstanders te bekijken. Op de t-shirts van onze tegenstanders lazen we teksten als “Ambitie is onze kracht” en “No borders, no limits”. Wij waren trots op onze sobere shirts en opdruk (het was goed dat we hadden afgezien van de toevoeging: ‘Huisarts, een vak man!’), en nog altijd voelden we dat onze kansen goed waren. Het mocht niet baten. Robert Willemsen zette, in alle stilte maar zeer solide, een tijd neer die van hem verwacht mocht worden. Zijn marge met Mark Spigt die teleurgesteld over de finish kwam, was aanzienlijk. Hij werd gevolgd door een gedesillusioneerde Sjoerd Hobma en een naar verwachting presterende Christophe DeMoulin – hun tijden boden echter geen enkele kans op de helicoptervlucht hoofdprijs. Inmiddels was het, hoe symbolisch, gaan regenen. Ook waren er al hinderlijk veel voetbalshirtjes in het finishvak. Teamcaptain Geert-Jan Dinant zette een prima prestatie neer maar uiteindelijk was het team kansloos. Een vijfde plaats op een totaal van 60 teams viel achteraf nog mee. De teleurstelling werd individueel verwerkt want de teamleden zwierven ieder nog lang door Maastricht, zonder elkaar tegen te komen. Later kwamen we Jonne van der Zwet tegen. Zij bleek niet alleen gestart te zijn voor de 15 kilometer individueel, zij heeft hem ook prima gelopen. Zij ging met een ziek gevoel 6
7 Online Touch Home