op één lijn 35 3e uitgave 2009 werden de huisartsen Stijn de Vries (Roermond), Jeroen Smeets (Maastricht) en Raymond Leclercq (huisarts np). Docent en omloop was Lili Keijzer, zij organiseert altijd de VAT voor aios. Last but not least werd Luc Gidding, een jonge onderzoeker en niet geheel toevallig redactielid van Op één Lijn (ivm de fotorechten!) gestrikt om proefpatiënt bij de Doppler te spelen. Bloeddruk meten deed men op elkaar en injecteren kon geoefend worden op sponsjes. stethoscoop) en C was injecteren. De observatoren zaten in de betreffende geletterde ruimte te wachten. Een korte kennismaking en er kon gestart worden. Achter elkaar lieten de deelnemers zien hoe zij die vaardigheid beheersten. Meteen werd van alles gevraagd en gezegd. De observatoren mompelden wat, vulden hun scorelijst per assistente in en stelden tussen-tijds vragen als ze zelf niet zeiden waarom ze iets wel of niet deden. De ene vaardigheid gaat sneller dan de andere. Het waren soms driftige discussies: meet je nu 1 of 2 keer onderaan het been? En wat doe je met die scores: neem je de hoogste of het gemiddelde? Verschillen tussen praktijken zijn er, maar wie kan uitleggen waarom dat is? We hoorden ook vaak het woord “zij” vallen: zij willen dit en zij zeggen dat. En zij, dat zijn dan de huisartsen. Al snel gaf men elkaar ook feedback of werden vragen gesteld aan de observator. Het leerrendement was hoog. Hoe fijn is het om vragen te kunnen stellen aan een ‘vreemde’ huisarts! En als de observator het niet zeker meer wist, dan had Lili altijd wel een overtuigend definitief antwoord. Kort van te voren kregen we helaas wat afmeldingen door ziekte van beoogde deelnemers of hun collega’s in de praktijk. Ten tijde van de griepspuiten was het immers alle hens aan dek. Gelukkig kwamen er 11 assistentes naar ons gebouw. Tijdens de ontvangst met koffie, gaf Lili een uitleg aan de deelnemers over de VAT, of beter gezegd, de carrousel. Je kon een aantal van opluchting horen zuchten want enige ‘examenvrees’, daar was wel sprake van. De deelnemers werden verdeeld over 3 groepen. Van elke groep kreeg 1 persoon een lijstje met ABC in verschillende volgordes. Die letters gaven de stations aan: A voor Doppler, B voor Bloeddruk meten (met eigen meter en Voor de pauze werd 1 keer van station gewisseld. Je zag dat iedereen er lol in had gekregen en gretig door ging naar het volgende station. Assistentes die opzagen tegen een bepaald station, begonnen maar meteen. Dat werkte goed. Eigen leerbehoefte werd steeds beter ingebracht. De uitleg na afloop werkte goed. Het scoringslijstje kregen de deelnemers mee, alsook het protocol op papier. De sfeer was erg goed in de pauze en de observatoren en wat verdwaalde aios deelden de kantine. De laatste ronde werd ook vlot afgewerkt. Veel gehoorde leerpunten: plaatsbepalen doppler (onder de juiste hoek en fixeren), manchetten goed om doen (alle beenmachetten zaten verkeerd om) en dat je niet uit elke injectie luchtbellen hoeft te verwijderen. Na afloop vulden alle deelnemers een uitgebreide evaluatie in. Leerzaamheid en relevantie scoorden unaniem bijna maximaal. Organisatie en het motiverende gehalte deden daar niet veel voor onder. Op de vraag of dit ook met de eigen huisarts georganiseerd kon worden, was men beduidend minder enthousiast: liever extern. Zelf een verbeterplan intern opstellen ook niet. Over de gekregen feedback waren de assistentes zeer tevreden. Kritisch naar zichzelf waren ze ook: op de vraag of ze de stations goed beheersten werd eerlijk en dus lager (met name Doppler) gescoord. Na de evaluaties kreeg iedereen een certificaat van deelname en werden de observatoren en de proefpatiënt bedankt met lekkere bonbons. Iedereen had een leuke en leerzame middag gehad. Dat kan je hopen door een goede voorbereiding, maar des te leuker om al die blije gezichten te zien. U begrijpt het: dit gaan we ongetwijfeld vaker organiseren! De suggesties hiervoor zijn ook al gegeven: venapunctie (veel belangstelling), tapen en bandageren, ECG’s, reanimeren, HB prikken…. 36
37 Online Touch Home