33

op één lijn 37 2e uitgave 2010 Hoe gaat het met onze kersverse huisartsen? Werken in het buitenland… DOOR NATHALIE EYMAEL, WAARNEMEND HUISARTS IN MAASTRICHT Nathalie Eymael In september 2009 heb ik mijn opleiding tot huisarts afgerond aan de Universiteit Maastricht. Na de opleiding ben ik gaan werken als huisarts in België, vlak over de grens, in een samenwerkingsverband met een mannelijke huisarts. Ik ben 34 jaar oud, gehuwd en moeder van 2 kinderen. Na drie kwart jaar werken in België kwam ik er achter dat het werken in België, als vrouw en moeder, niet was wat ik er van verwacht had. Ik werk momenteel weer als waarnemend huisarts in een praktijk in Maastricht en doe diensten vanuit de huisartsenpost in Maastricht en Sittard. Daarmee haal ik reeds een groot verschil aan met de organisatie van de diensten in mijn vorige huisartsenkring in België waar men niet met een huisartsenpost werkt, maar in een systeem vergelijkbaar met de oude dienstenstructuur in Nederland. Je staat als huisarts ’s nachts in de week steeds ter beschikking van je patiënten. In de huisartsenkring waar ik actief was, ben je in het weekend volgens een beurtrol van vrijdagavond tot zondagochtend de enige beschikbare huisarts. Toen ik in België van start ging wist ik vanzelfsprekend hoe de huisartsenzorg georganiseerd was. De organisatie en structuur van de Nederlandse huisartsgeneeskundige zorg inbedden in de praktijkvoering bleek een onhaalbare doelstelling. Het werken met een praktijkassistente, praktijkondersteuning, zoals ik dat gewoon was uit mijn opleiding in Nederland, was niet ingebed in de praktijk in België. De noodzakelijke en hoge beschikbaarheid om goede patiëntenzorg te bieden en de enorme administratieve workload hebben ertoe geleid dat ik dit nochtans zeer mooie beroep moeilijk kon combineren met een degelijk sociaal - en gezinsleven. Ik werk momenteel als waarnemend huisarts te Maastricht wat me goed bevalt. De triage door de doktersassistenten leidt ertoe dat ik als huisarts meer bezig ben met de voor een huisarts bestemde problematiek. In de nabije toekomst ambieer ik een vaste plek binnen een praktijk te vergaren. Op termijn wens ik toe te treden tot een maatschap. Mijn werkervaring in België zie ik als zinvol, niet alleen medisch inhoudelijk maar ook de organisatorische verantwoordelijkheid die ik droeg binnen de associatie. Momenteel kan ik het mooie van het huisartsenvak goed combineren met mijn gezinsleven. Ik doe mijn werk graag! 33

34 Online Touch Home


You need flash player to view this online publication