10

op één lijn 39 1e uitgave 2011 Voor en door vrouwen én huisartsen Wat is het Vrouwengezondheidscentrum? DOOR ANNEMIEK NIJHOLT, HUISARTS GEZONDHEIDSCENTRUM HEER EN YVONNE WINANTS, UNIVERSITAIR HUISARTS NP, SENIOR CONSULENT HUISELIJK GEWELD, GEZINSTHERAPIE, THERAPIE & STRESS COACHING Beide huisartsen hadden zitting in het bestuur van het Vrouwengezondheidscentrum (VGC) gelegen aan de Spoorlaan in Maastricht. Yvonne was voorzitter en Annemiek participeerde evenals huisartsen Mieke Bruggeman en Maria-Ange Keijsers als bestuurslid. Vaak krijgen zij de vraag “Wat is dat nu eigenlijk het Vrouwengezondheidscentrum?", en “Wat heb je eraan als huisarts?” Het ontstaan van VGC Maastricht In 1984 besloot een groep goed opgeleide vrouwen dat het belangrijk was om in navolging van landelijke ontwikkelingen ook in Maastricht een Vrouwengezondheids centrum op te richten. De groep bestond uit zorgprofessionals en studenten, allemaal daadkrachtige vrouwen met een sterke drive op het vlak van vrouwvriendelijkheid en emancipatie. Financiering werd gevonden zodat een ruimte kon worden gehuurd in de Bouillonstraat. Vervolgens startte men met praatgroepen, lotgenotengroepen en voorlichtingen. Voor en door vrouwen stond voorop. Het vervolg Centrale thema’s in de beginjaren van het VGC waren de overgang (eigen ervaringen en klachten), bevallingen (waaronder postpartum klachten), medicijngebruik (o.a. benzodiazepinegebruik), de opvoeding van kinderen, relaties, verslavingen, eetproblemen, geweld tegen vrouwen en bejegening van vrouwen door hulpverleners. Een kleine gemeentelijke subsidie werd beschikbaar gesteld, welke later werd verruimd naar 9000 gulden. Dit kwam doordat het VGC zich ging inzetten voor de incestproblematiek. Hierdoor werd voor het eerst in de stad een telefoonlijn geopend waar incest gemeld kon worden, er kwamen publieke acties op gang en werd gestart met hulpverlening voor incestslachtoffers. In 1992 werd een aanvraag ingediend bij de gemeente voor een betaalde coördinator voor het VGC die als spin in het web de diverse medewerksters en vrijwilligers zou gaan leiden en begeleiden. Toen dit werd gehonoreerd, kon verder worden gebouwd aan de uitbouw en professionalisering van de organisatie. De organisatie Aan vrijwilligers was nooit een gebrek, ze bleven zich aanmelden. Het waren GVO’ers, GGK’ers, psychologen, medicijnstudenten, maatschappelijk werkers en pedagogen. Ook bleek het VGC een gewilde stageplek te zijn en de afgelopen jaren komen ook veel vrouwen zowel autochtoon als allochtoon bij het VGC werken in het kader van participatie en re-integratie. Ze komen en gaan. Ze nemen kennis van vrouwenhulpverlening, haar methodieken, praktijkervaring in individuele en groepshulp als bagage mee terug. Veel medewerkers ontwikkelen meer zelfvertrouwen in hun functioneren als individu en als professional. Men kan wel stellen dat het VGC een ware kweekvijver is voor beroepsuitoefenaars. De visie van het VGC Het VGC is holistisch georiënteerd. Wij zien vrouwen als één geheel met haar omgeving. Lichaam en geest beïnvloeden elkaar en zijn niet te scheiden. Onze hulp is steeds maatwerk, gericht op de specifieke wensen en mogelijkheden van de vrouw die tegenover je zit. In plaats van de klacht stellen wij steeds de kracht en mogelijkheden voorop. Ieder heeft kwaliteiten om de problemen die men in het leven tegenkomt constructief tegemoet te treden. De cliënt neemt zelf verantwoordelijkheid voor haar genezingsproces. Wij als hulpverlener of therapeut kunnen helpen de eigen weg te vinden. Wij stimuleren vrouwen om de eigen kwaliteiten en kracht te (h)erkennen en onderzoeken hoe ze hun problemen kunnen veranderen in kansen en verandering. De buitenwereld In de loop der jaren werden we een stabiele club met een visie. Ons motto is samenwerken waar het kan met anderen. We gaan voor empowerment en willen ook naar buiten naar de wijken. Huidige thema’s waar vrouwen nu mee worstelen, pakken we op, zoals eenzaamheid, midlife problemen, depressie, gezond bewegen, gezond eten etc. Tot slot vinden we het belangrijk om de energie van het VGC te richten op onderwerpen die binnen deze stad spelen en waar een oplossing voor gevonden moet worden. Denk bijvoorbeeld aan diverse groepen vrouwen, die niet aan het werk zijn (of kunnen komen) die vaak financiële en psychosociale dilemma’s ervaren. 10

11 Online Touch Home


You need flash player to view this online publication