25

op één lijn 40 2e uitgave 201 1 Ex-aios: hoe vergaat het ze? ‘Bij de dokter of bij mevrouw?’ DOOR MARGOT FRANSSEN EN COEN BRUIJNS, HUISARTSEN(ECHTPAAR) IN MAASTRICHT Met de overname van een praktijk in Heer zijn wij letterlijk dicht bij onze Maastrichtse opleidingsroots gebleven. Na ruim twee jaar als waarnemer in de regio te hebben gewerkt kwam deze praktijk op ons pad, en hebben we onze kans gegrepen. Tijdens het waarnemen groeide de wens naar een eigen praktijk, waar je iets kunt opbouwen met je patiënten. Aanvankelijk niet met het idee om samen een praktijk over te nemen, maar gaandeweg bleken de voordelen van een gezamenlijke praktijk groter te zijn dan de nadelen. Zo zijn we sinds 1 januari 2011 als man-vrouwmaatschap van start gegaan. Een niet al te grote praktijk in een dorp in de stad, dat sprak ons wel aan. De dorpscultuur van Heer, op fietsafstand van ons huis, gecombineerd met de goede balans tussen werk en privé die de praktijkgrootte toelaat, leidt ertoe dat we met plezier werken. Alhoewel de eerste maanden zeker aanpezen waren: de praktijkvoering moesten we op orde krijgen en tegelijkertijd moesten we het merendeel van onze patiënten nog leren kennen. Bekende frustraties rondom het declareren en de communicatie met verzekeraars zijn ons ook niet bespaard gebleven. “Waarom hebben we het hier nooit over gehad tijdens de opleiding?”, hebben we vaker gedacht. De ervaring van een goede assistente en de praktische tips van collega’s zijn dan enorm waardevol. En gelukkig zijn we terechtgekomen in een hartelijke en behulpzame HAGRO, waar we met vragen terechtkunnen. Inmiddels, bijna een half jaar onderweg, kennen we onze “vaste klanten” wel zo’n beetje. En zij ons ook. Als onze assistente in de eerste maanden aan een patiënt vroeg bij wie van ons hij een afspraak wilde maken, was het antwoord vaak: “bij de dokter” (Coen), of “bij mevrouw” (Margot). Gelukkig weten de patiënten nu dat we beiden huisarts zijn, en geven ze aan het prettig te vinden dat ze kunnen kiezen uit een mannelijke of vrouwelijke huisarts. We hebben een aantal kleine reorganisaties achter de rug in de praktijk, en de verzekeraars hebben ons in hun bestand. Het werken op de manier die we voor ogen hadden als waarnemer komt steeds dichterbij. Natuurlijk zijn er nog genoeg ambities voor de toekomst: we willen het huisartsenvak graag nog meer allround uitoefenen, en moeten nog leren om beter te delegeren zodat iedere medewerker in de praktijk de taken kan uitvoeren waar hij/zij het meest geschikt voor is. We zouden het leuk vinden om op termijn een rol te spelen bij de opleiding van (huis)artsen. Daarnaast zijn we nu al met collega-huisartsen in de wijk aan het nadenken over samenwerkingsvormen in de toekomst. Kortom, het voelt goed om op deze plek aan het begin van onze huisartsencarrière te staan. 25

26 Online Touch Home


You need flash player to view this online publication