op één lijn 46 2e uitgave 2013 Van de voorzitter Wie de jeugd heeft… DOOR JOB METSEMAKERS, VOORZITTER VAKGROEP HUISARTSGENEESKUNDE UM ‘Wie de jeugd heeft, heeft de toekomst.’ Als dat zo is, dan zit het wel goed met de toekomst van de Nederlandse huisartsgeneeskunde. Tijdens het wereldcongres van huisartsen (WONCA World Conference) in Praag eind juni was Nederland aanwezig met een delegatie van 219 personen waarvan zeker 100 AIOS en jonge huisartsen. Alleen Spanje had een grotere delegatie. Zoals gebruikelijk maakten we een grote indruk op de andere deelnemers door enthousiasme en betrokkenheid. Wat viel mij op? • Maastricht University is een internationaal bekende instelling. De naam wordt gekoppeld aan onze faam op onderwijsgebied, maar ook aan het onderzoekswerk van onze vakgroep; • De structuur van onze Nederlandse gezondheidszorg met een centrale positie van de huisarts blijft een voorbeeld voor heel veel landen; • De sterke en zelfstandige positie van de afdelingen huisartsgeneeskunde binnen de Universiteit/Faculteit met de daarin verankerde verbondenheid van studenten - onderwijs, huisartsopleiding en wetenschappelijk onderzoek is een voorbeeld voor veel buitenlandse afdelingen. De openingslezing werd gegeven door Dr. Magaret Chan, de Director-General van de WHO. En hoewel een van mijn Nederlandse collega’s na afloop ietwat cynisch opmerkte dat hij niets nieuws gehoord had, was het een belangrijke lezing. Het is politiek belangrijk (ook nog wel voor Den Haag) dat het hoofd van de WHO zegt dat landen zich moeten richten op de ontwikkeling van een sterke Primary Care/ Eerste Lijn met een Family Doctor als ruggengraat van het Primary Care team. Voor ons niets nieuws maar voor landen waar de druk van de ziekenhuis-specialisten groot is en er nog volop debat is, of en wat een huisarts toevoegt aan de gezondheidszorg, wel een duidelijke boodschap. Bovendien een herbevestiging van eerdere afspraken gemaakt in de General Assembly van de WHO enkele jaren geleden. Het statement van WONCA: ‘A family doctor for every family near their home’, werd door Chan krachtig onderschreven. Belangrijk daarbij ook de naamgeving. Wij bedoelen met huisarts iemand die een driejarige opleiding tot huisarts-specialist heeft doorlopen. We vertalen dat naar GP zoals de Engelsen doen. Maar in veel landen is een GP een arts die zó uit de basisopleiding in 4 de zorg mag werken. En dat geeft veel verwarring. Het is beter om de huisarts een Family Medicine Specialist of Family Doctor te noemen, anders dan de GP. Dat is ook de belangrijkste reden waarom de Engelse benaming van onze vakgroep gewijzigd is in Department of Family Medicine. Een andere zeer interessante lezing werd gegeven door Amanda Howe, hoogleraar Huisartsgeneeskunde uit Engeland. Zij sprak over de huisarts als patiënt. Zij presenteerde alarmerende getallen over depressie, burn-out, alcoholmisbruik, zelfmoord en drugsgebruik bij huisartsen. Ze meldde dat het moeilijk was geweest om dit soort gegevens boven tafel te krijgen en dat cijfers in veel landen helemaal niet beschikbaar zijn. Vaak bleek er sprake van disfunctioneren. Collegae vermoedden dat er iets mis was, maar hadden niet de moed om de collega aan te spreken. Een huisarts die dacht depressief te zijn, werd door zijn collegae lachend gerustgesteld en voelde zich volkomen alleen. De conclusie van Howe is, dat huisartsen een extreem hoog coping gedrag hebben: ‘wij worden niet ziek; wij kunnen alles aan’. Dat is dus niet waar. Een boodschap voor ons allen is dat we beter op elkaar moeten letten, en niet bevreesd moeten zijn om onze collega serieus te bevragen bij tekenen van disfunctioneren of veranderd gedrag. We mogen geen genoegen nemen met het antwoord ‘dat het een beetje druk is’. We zouden, net als bij onze patiënten, een stilte moeten laten vallen waarbij we de betrokkene aankijken en vragen: ‘is dat echt zo?’. Een van de manieren om depressiviteit en burn-out te voorkomen is met andere zaken dan alleen het vak bezig zijn. Nu is een congres natuurlijk wel vakgerelateerd, maar geeft het toch ook de gelegenheid tot netwerken, bezoek aan een veelal prachtige stad en omgeving. Ik sluit daarom af met een uitnodiging voor het Europese congres (WONCA Europe) in Lissabon 2-5 juli 2014. De Engelstalige naam van de vakgroep is gewijzigd van Department of General Practice in Department of Family Medicine. www.familymedicinemaastricht.nl
5 Online Touch Home