op één lijn 49 2e uitgave 2014 Maastrichts Mooiste Lopen is een feest, vooral als je wint DOOR BABETTE DOORN, REDACTIE Zondag 15 juni 2014, we keken er lang naar uit: Maastrichts Mooiste, dé hardloopwedstrijd van Maastricht. Onder het motto ‘Lopen is een feest’ schreven we twee bedrijventeams in van de Vakgroep Huisartsgeneeskunde. Negen lopers voor de langste afstand, de 10 Engelse Mijl (ruim 16 kilometer) en de overige 17 lopers op de 5 kilometer. Het was een bewolkte, frisse dag, zeker vroeg in de ochtend. Om 10 uur was de start van de kortste afstand. Daarvoor zaten we al op het terras van ons ‘vaste’ Grand Café, maar de koffie werd nog niet geserveerd omdat het café nog niet open was. We hoopten dat onze lopers een betere timing hadden. had er zin in. Robert Willemsen en Erik Haakma trainen volgens mij drie keer per dag dus we hadden er ook alle vertrouwen in. Jochen Cals gaf aan tegenwoordig ‘beter te kunnen ouwehoeren dan hardlopen’, hij mocht vertrekken uit een later startveld. Philippe Hoogsteder was er gelukkig ook weer bij en eindigde vlak achter Cals. Job Metsemakers en Paul Ram waren eveneens fit en eindigden weliswaar iets later dan de anderen, maar ze haalden de finish zonder enige problemen. Hulde voor aios Marleen Alink die de dagen ervoor met griep was geveld maar toch de wedstrijd uitliep! Priska Israel huurde een gepromoveerde look-a-like in, overigens met dezelfde eindtijd als wat we van Priska gewend zijn. De wedstrijd verliep grotendeels buiten Maastricht met enkele venijnige klimmetjes in het parcours. Na een klein uur werd onze supportersgroep onrustig, we wilden richting de Finish op de Markt. Robert Willemsen finishte al eerste van HAG in een tijd van 1.00.34, goed voor de negende individuele plek. Erik Haakma kwam binnen op 1.05.22. Tot slot onze derde loper: Mark Spigt in 1.08.53. De meesten waren ruim op tijd en zochten een HAGshirt uit en speldden de borstnummers op. De WESP-en en enkele bevriende zesdejaars Geneeskunde studenten liepen volop mee. De op de valreep aangemelde Ethiopische hardlopers, promovendi van Mark Spigt, waren net op tijd. Helaas zitten ze niet bij de einduitslag, want beide (denk ik) mannen hebben twee rondes van 5 kilometer gerend… het parcours van die afstand is namelijk twee keer het rondje van 5 kilometer en intussen waren die lopers ook al gestart. Hulde voor hun inzet, al denken we niet dat het voor de teamuitslag enig verschil had gemaakt. Snelste loper in het team was Ghais Al Mansouri, die vorig jaar nog geblesseerd moest afzeggen. De rest van de lopers, veelal dames, deden weinig voor elkaar onder. Wel was het weer duwen en dringen geblazen op het volle parcours. Na een intermezzo van een uur, begonnen de kriebels voor de 10 Engelse Mijl. ‘We’ gingen voor een podiumplek, of beter gezegd: de eerste plek. Strakke koppies bij de vaste lopers uit dit gezelschap. Mark Spigt was in vorm en Vlnr: Robert, Geert-Jan en Erik 8 Het was vaker voorgekomen dat HAG niet (op tijd) bij de prijsuitreiking was. Dat zou ons nu niet gebeuren. Erik en ik stonden ruim op tijd voor het podium met 3 lege plekken. Na de individuele huldiging werd meteen omgeroepen dat de eerste plek bij de Bedrijvenloop op de 10 Engelse Mijl voor onze vakgroep was! Eindelijk, na al die jaren. Het was ook nu of nooit voor mijn gevoel. Wie dat ook dacht was Geert-Jan Dinant, vroeger liep hij mee, maar tegenwoordig is hij fietsende supporter en fotograaf met zijn vrouw Gerda. Geert-Jan beklom het podium, geflankeerd door Erik en Robert die ook net op tijd waren voor de uitreiking. Winnen is een feest, zo werd het een extra geslaagde dag!
9 Online Touch Home