14

1 e uitgave 2014 2015 WESP-student: Anouk Baghus Buikpijn bij kinderen BEGELEIDERS LUC GIDDING EN TRUDY VAN DER WEIJDEN Vraagstelling Buikpijn bij kinderen is een veelvoorkomende klacht in de huisartsenpraktijk. In 2013 werd door Medisch Coördinerend Centrum Omnes gestart met het transmurale zorgpad Buikpijnpoli. De Buikpijnpoli biedt een tweesporenbeleid met kinderarts en kinderpsycholoog aan kinderen met onverklaarde buikpijn. Wij hebben het gebruik van de Buikpijnpoli geëvalueerd. Studiedesign Een dossierstudie naar kinderen met buikpijn verwezen naar de Buikpijnpoli en verwezen naar de reguliere kinderpoli, en een interviewstudie met huisartsen, kinderartsen en kinderpsychologen. Conclusie 25 kinderen werden in één jaar verwezen naar de Buikpijnpoli. Bij slechts 9 kinderen werd de diagnose functionele buikpijn gesteld, wat een tweesporenbeleid rechtvaardigt. Huisartsen verwijzen vooral om ter geruststelling een somatische oorzaak te laten uitsluiten en hebben zelden behoefte aan een tweesporenbeleid, terwijl kinderartsen bij onverklaarde buikpijn willen samenwerken met een kinderpsycholoog. Concluderend: huisartsen maken weinig gebruik van de Buikpijnpoli omdat er niet altijd behoefte is aan een uitgebreid tweesporenbeleid voor kinderen met onverklaarde buikpijn. WESP-student: Davy Quadackers Social media in de zorg BEGELEIDER HUIBERT TANGE Vraagstelling Leidt de aanvullende inzet van sociale media tot een hogere rookabstinentiegraad en een betere levenskwaliteit bij COPD-patiënten op korte termijn (10 weken) in vergelijking met ‘gebruikelijke zorg’ in de eerste lijn? Studiedesign De initiële opzet was een mixed methods design met een gerandomiseerd onderzoek bestaande uit 3 groepen COPD-patiënten: (1) lid van een door een POH gemodereerde social media community, (2) lid van nietgemodereerde community en (3) geen lid van community en enkel ‘gebruikelijke zorg’ en een kwalitatief onderzoek met semigestructureerde interviews. Conclusie De oorspronkelijke studieopzet werd vanwege het lage deelnemersaantal aangepast. De vier geïncludeerde patiënten werden anoniem lid van één besloten POHgemodereerde Google+ community. In deze community vond echter geen adequate interactie tussen deelnemers plaats. Geen enkele patiënt is volledig abstinent gebleven en de levenskwaliteit is niet significant verbeterd. Toekomstig onderzoek dient zich te richten op het includeren van een groter aantal studiedeelnemers. Dit vergroot de kans op het vormen van een kritische massa, waardoor een adequate interactie plaats kan vinden die idealiter voorziet in de diverse aangegeven behoeftes (o.a. emoties/gebeurtenissen delen en tips uitwisselen). 14 op één lijn 51

15 Online Touch Home


You need flash player to view this online publication