30

Persoonlijke terugblik Meeri Sillevis Smitt, student Student in de digitale overheid Congresbezoekers op weg naar de Fokker Terminal. Student met een missie: chillen en kletsen met bestuurders. “ p woensdagochtend 13 september stond ik op de stoep van de Fokker Terminal in zonnig Den Haag voor het jaarlijkse iBestuur Congres. Na een hartelijk ontvangst en kopje thee werd ik met andere studenten in een groep geplaatst die, net als ik, een achtergrond in ICT hebben. Hoewel het nog vroeg in de ochtend was, bruiste de zaal van de energie. Vragen schoten alle kanten op, en het gespreksonderwerp? Onze ambities voor vandaag en de toekomst. Voor iemand die op het punt staat haar studie af te ronden, was dit het ideale moment voor reflectie: wat wil ik na mijn studie doen? Het iBestuur Congres biedt unieke kansen om te netwerken met bestuurders en ambtenaren uit de ICT-wereld, zowel met degenen die er al diep in verankerd zijn als met degenen die ernaar streven om er meer bij betrokken te zijn. Maar de mogelijkheden stopten daar niet. Het was ook een uitgelezen kans voor studenten zoals ik op zoek naar afstudeeropdrachten, stages, of misschien zelfs bijbanen. O Chillen en kletsen Voordat het hoofdprogramma begon, verzamelden we ons in een lokaal boven de plenaire zaal. Daar werd ons kennisniveau op de proef gesteld met een quiz over de Rijksoverheid die bol stond van de acroniemen. Voor ons studenten waren deze termen nieuw, maar bij de aanwezige ambtenaren zeer bekend. Er bestaat zelfs een woordenboek voor! Na deze levendige introductie daalden we af naar de plenaire zaal voor 30 de officiële opening. De stem van onze generatie was luid en duidelijk te horen, echter waren wij in de overgrote minderheid. Een medestudent melde dat zijn missie om te chillen en te kletsen met bestuurders vandaag gaat gebeuren. Na enig gelach en applaus gaf hij ook als advies mee voor alle aanwezigen: verandering is goed, mits het geleidelijk gebeurt; hij keek ernaar uit om deze visie met de bestuurders en ambtenaren te delen. De toon was gezet en iedereen had er zin in. Het thema van dit evenement was ‘de verbeelding’. En onze taak was simpel: jezelf en jouw ideeën niet beperken door logica of regels. In plaats daarvan moesten we onze verbeelding de vrije loop laten en de mogelijkheden verkennen die we normaal niet serieus zouden nemen. Logica zou later wel komen. Empathische dienstverlening Na de plenaire opening keerden we terug naar het klaslokaal. Daar werden we gekoppeld aan diverse overheidsinstanties die graag met ons, de studenten, in gesprek wilden gaan over potentiële oplossingen voor specifieke problemen waar ze mee worstelden. Het ministerie van Defensie was bijvoorbeeld op zoek naar inzichten over verduurzaming, en zowel SVB als UWV was op zoek naar manieren om hun dienstverlening meer empathisch te maken. Ik sloot mij aan bij de laatstgenoemde groep, waar wij, ambtenaren en studenten, gewapend met kleurrijke sticky notes aan de slag gingen. We identificeerden verschillende onderwerpen – zoals veiligheid,

31 Online Touch Home


You need flash player to view this online publication