van de Sociale Zekerheid in België. Deze KSZ is geen bank waar gegevens worden opgeslagen, maar een ‘verkeersregelaar’ op het kruispunt van gegevensstromen. De informatie zelf blijft bij de bron. Een federatief datastelsel maakt het mogelijk om burgers, zonder dat ze daarom hoeven te vragen, de sociale voorzieningen en kortingen aan te bieden waar ze recht op hebben. Ook van dit idee is Dekker-Abdulaziz wel gecharmeerd, zegt ze. “Al ben ik privacywoordvoerder en willen wij eigenlijk dat de overheid niet al te veel van mensen weet. Maar als je gegevens van burgers voor zo’n goed doel gebruikt, dan moeten die wel 100 procent solide zijn. Daarmee zijn in het verleden natuurlijk dingen misgegaan en dat mag niet gebeuren.” Daarin vindt ze Rahimi eveneens aan haar zijde. “Op zich is het goed dat je mensen kunt helpen door ze automatisch uit te keren waar ze recht op hebben want er zijn genoeg die dat recht niet kennen. Maar je moet inderdaad zeker Vaak is informatie in stukjes is geknipt en verspreid over de verschillende departementen te vinden zijn dat je gegevens kloppen én actueel zijn. En ik vind dat iemand het recht moet hebben om zo’n voorziening te weigeren. Want het kan nadelig uitpakken, bijvoorbeeld omdat iemands inkomen erdoor te hoog wordt en het recht op bepaalde toeslagen vervalt.” Naar gevoel Dekker-Abdulaziz benadrukt dat de burger moet weten over welke data de overheid beschikt en wat zij daarmee doet. “De overheid moet daar transparant over zijn en die gegevens goed gebruiken. Dus het kan niet zo zijn dat, zoals we nu hebben gezien bij UWV en de Belastingdienst, die data worden gebruikt om fraude op te sporen zonder dat de burger dat weet. Want dan gaan mensen een naar gevoel over de overheid krijgen. Daar moeten we voorzichtig mee zijn.” Data bieden kansen, zegt Rahimi. “Je kunt er de goede dingen mee doen. Maar ondanks alle goede bedoelingen kan iets toch slecht uitpakken. Daar moeten we voor waken.” Nummer 48, oktober 2023 Hawre Rahimi Hawre Rahimi is in 1978 geboren in Sardasjt, in het Koerdische deel van Iran. Na de gifgasaanval op zijn stad vluchtte hij, elf jaar oud, met zijn ouders naar Nederland. Hij studeerde informatica en richtte een eigen ITbedrijf op. Voor zijn woonplaats Weesp zat hij eerst in de gemeenteraad voor een lokale partij. Toen de zaak van de gifgasaanval aanhangig werd gemaakt bij het Internationaal Gerechtshof en zijn vader er een getuigenis aflegde (wat tot de veroordeling leidde van Frans van Anraat, de leverancier van het gifgas), kwam Rahimi in contact met de latere staatssecretaris van Justitie, Fred Teeven. Dat leidde ertoe dat hij voor de VVD koos. Zijn achtergrond motiveert hem tot op de dag van vandaag: “Digitalisering raakt bepaalde grondrechten en -waardes. Ik kom uit een dictatuur, ik weet hoe voorzichtig je daarmee moet zijn.” 93
94 Online Touch Home