TEKST Gertjan de Jong FOTO Bart Maat MAGAZINE Until all are free ‘We zien bij deze misdaad nog maar het topje van de ijsberg’ Op grote schaal betalen Nederlanders voor misbruik van Filipijnse kinderen voor livestreams. Linda van den Oever, landelijk officier van justitie kinderporno en kindersekstoerisme, kan zich woedend maken over dit onrecht. “Sommige beelden komen extreem heftig binnen. Maar dan besef ik ook: hier doe ik het voor, om dit kind te helpen.” H et was deze zomer landelijk nieuws: De 56-jarige Gerard V. uit Almelo werd betrapt op het bekijken van beelden van kindermisbruik bij een verkeerscontrole. Onderzoek maakte duidelijk dat hij via een livestream misbruik van Filipijnse kinderen bekeek en hiervoor betaalde. “We zien bij deze misdaad nog maar het topje van de ijsberg,” zegt Linda van den Oever, die als officier van justitie mede het onderzoek leidde naar Gerard V. “Bij Filipijnse verdachten die het misbruik faciliteren, zien we in hun chats vaak dat ze contact hebben met honderden mensen. Dan weet je: deze misdaad is enorm en we hebben nog lang niet alles in beeld. Exacte cijfers van het aantal Nederlandse daders hebben we evenmin. Wat we wel weten, mede dankzij jullie onderzoek, is dat het probleem in de Filipijnen explosief is gegroeid. Wij vermoeden dat dit ook geldt voor de vraag vanuit Nederland. In de Filipijnen is dit probleem heel groot, maar we zien dat ook in andere landen kinderen worden misbruikt voor livestreams, zoals in Madagaskar.” Van den Oever is zeer gemotiveerd om die daders in beeld te krijgen en te vervolgen. Dat heeft ook te maken met haar eigen achtergrond: “Ik ben zelf half Filipijns, dus ik voel een sterke persoonlijke betrokkenheid bij het land en bij de missie om kinderen wereldwijd te beschermen.” Bij dit werk kom je in aanraking met heel heftige beelden. Hoe ga je daarmee om? “Gelukkig krijgen we bij het Openbaar Ministerie goede mentale ondersteuning. Elk jaar hebben we mentale check-up gesprekken en als het nodig is kunnen we op elk moment een gesprek met een psycholoog krijgen. We letten ook op elkaar. Als het nodig is bekijken we beeldmateriaal samen, zodat je er met collega’s over kunt praten en het minder overweldigend is. Maar toch komen beelden soms extreem heftig binnen, vooral op momenten dat je het niet verwacht. Foto’s vond ik altijd al pittig, maar filmpjes, met geluid erbij, zijn nog veel heftiger. Dat maakt heel veel indruk. Tegelijkertijd weet je dan: hier doe ik het voor, om dit kind te helpen. Omdat het zo gruwelijk is, wil je gewoon niet dat dit blijft bestaan.” 13
14 Online Touch Home