Mijn plek Marjos Rinders (51) heeft nog altijd mooie herinneringen aan haar ouderlijk huis in de Dorpsstraat. Het huis, prachtig gelegen aan het Oude Kanaal, heeft haar vader in 1968 laten bouwen door een lokale aannemer. ‘Het huis links op de achtergrond is het huis waar ik mijn hele jeugd gewoond heb. Toen mijn vader in 1967 de tekeningen voor het huis liet maken, had hij nog geen rekening gehouden met mijn komst. Mijn moeder was namelijk zwanger van mij op het moment dat het huis al bijna stond. Een paar jaar later heeft mijn vader boven het een en ander laten uitbreiden zodat mijn broers en ik meer ruimte hadden. Toen ik klein was woonden er veel kinderen in de straat. Mijn vriendinnetje Saskia Wijnands woonde twee huizen verderop en wij hadden altijd een hoop lol. Wat ik me goed kan herinneren is dat we, via een touwtje dat tussen palen in onze achtertuinen vastgebonden was, elkaar handgeschreven briefjes en snoepjes stuurden. Ook liepen we regelmatig over het erf bij het benzinestation van onze buren, waarna er een belletje af ging en wij snel wegrenden. Ik kan me voorstellen dat de buren niet zo blij met ons waren, maar wij vonden het hilarisch! Omdat we aan het Oude Kanaal woonden konden we veel activiteiten direct vanuit onze achtertuin doen. Zo hadden we bijvoorbeeld een kano waarmee ik regelmatig het Varkensland in voer. En als het voldoende gevroren had stapten we zo het ijs op. ’s Avonds hingen er lichtjes rond het kanaal, werd er muziek gedraaid en onze buurman Schouten stond met een koek en zopie tentje bij ons in de tuin. Het leek wel een disco! ‘Wij stuurden elkaar handgeschreven briefjes en snoepjes’ Wat ook altijd heel leuk was, is het ‘blindvaren’ event dat in mijn jeugd jaarlijks op het kanaal werd georganiseerd. Dit was echt hét festijn van het dorp. Met twee bootjes werd zo snel mogelijk om een paal heen gevaren en daarna weer terug. In ieder bootje zaten twee personen, de een was geblinddoekt en de andere gaf aanwijzingen. Ik heb nooit meegedaan maar vond het altijd wel heel leuk om dit vanuit mijn achtertuin te aanschouwen. Tot vorig jaar woonde mijn vader nog in het huis. Helaas is hij nu overleden en is het huis verkocht. Ik ben wel heel blij om te zien dat er nu een heel leuk jong stel woont waar we nog regelmatig contact mee hebben. Zij voelen zich als een vis in het water in Ilpendam en zijn ook gek op de dorpse activiteiten. Het huis is weer in goede handen, zoals mijn vader dat ook had gewild.’ ILPENDAM | 9
10 Online Touch Home