A dream come true M M ijn Tapanahony avontuur begon met een vlucht vanuit vliegveld Zorg en Hoop in Paramaribo naar Pelelu Tepu, een dorp met inheemse indianen aan de Tapanahony rivier in het zuiden van Suriname nabij de grens met Brazilië. Voordat we vanuit het dorp de rivier op mochten gaan was er de gebruikelijke brie昀椀ng met de kapitein of dorpshoofd en een lid van de dorpsraad. Tijdens dit gesprek kregen we de do’s en dont’s te horen waaraan we ons als gasten van het regenwoud dienden te houden. Met een kleine crew van inheemse indianen voeren we de volgende dag per boot stroomopwaarts de rivier op. We passeerden daarbij een aantal stevige sula’s (stroomversnellingen) en op plaatsen waar de Tapanahony rivier versmalde moesten soms omgevallen bomen worden verwijderd die de doorgang versperden. Onze overnachtingsplek bestond uit niets anders dan een open plek op de oever daar waar we uit de boot konden stappen en er net genoeg plaats was om onze hangmatten op te hangen. Dit waren ook de plekken waar we korte uitstapjes maakten om de natuur te verkennen. Hier toonde het ongestoorde regenwoud haar geheimen pas echt. Vogels, am昀椀bieën, reptielen en vele insecten in alle soorten en maten. Ons voedsel bestond voornamelijk uit vers gevangen vis, fruit en versgebakken cassavebrood dat we in het dorp hadden ingeslagen. Het was een bijzondere ervaring om op plekken te komen waar voorheen alleen de inheemse bevolking ons voor was gegaan. Ver van alle gemakken die ik in Nederland gewend was om me heen te hebben, moest ik mijn lot nu in handen leggen van mijn gids en de lokale indianencrew. Ik verkeerde in een totaal andere wereld die ik vreemd genoeg niet als bedreigend ervaarde. Op eerdere verre reizen naar Azië, Afrika en Zuid-Amerika had ik al kennis gemaakt met tropisch regenwoud. Ook had ik al eens in een hangmat de nacht in het regenwoud doorgebracht. Deze tocht diep in het Surinaamse binnenland was anders en overtrof al mijn eerdere ervaringen. Een droom was werkelijkheid geworden. Deze tocht diep in het Surinaamse binnenland was anders en overtrof al mijn eerdere ervaringen. Een droom was werkelijkheid geworden. y Tapanahony adventure began with a 昀氀ight from Zorg en Hoop airport in Paramaribo to Pelelu Tepu, a village of indigenous Indians on the Tapanahony River in southern Suriname near the border with Brazil. Before we were allowed to go up the river from the village, there was the usual brie昀椀ng with the captain or village chief and a member of the village council. During this talk, we were told the do’s and dont’s we needed to adhere to as guests of the rainforest. The next day, with a small crew of indigenous Indians, we sailed upriver by boat. In the process, we passed a number of strong sulas (rapids) and in places where the Tapanahony River narrowed, fallen trees that blocked the passage sometimes had to be removed. Our overnight spot consisted of nothing but a clearing on the bank there where we could get o昀昀 the boat and there was just enough room to hang our hammocks. These were also the spots where we made short trips to explore nature. It was here that the undisturbed rainforest really showed its secrets. Birds, amphibians, reptiles and many insects of all shapes and sizes. Our food consisted mainly of freshly caught 昀椀sh, fruit and freshly baked cassava bread we had stocked in the village. It was an extraordinary experience to be in places where previously only the indigenous people had gone before us. Far from all the comforts I was used to having around me in the Netherlands, I now had to put my fate in the hands of my guide and the local Indian crew. I was in a totally di昀昀erent world that I strangely did not experience as threatening. On previous distant travels to Asia, Africa and South America, I had already been introduced to tropical rainforests. I had also spent the night in a hammock in the rainforest before. This trip deep into the Surinamese interior was di昀昀erent and surpassed all my previous experiences. A dream had come true. 21 I su magazine su magazine 21 Wi l d l i f e of Sur i name Foto: Jap Smits
22 Online Touch Home