De buurman diende geen bezwaren in en was uiteindelijk zelfs bereid het in vervallen staat verkerende voormalige sportlokaal op het achterterrein te verkopen aan de gemeente. De gemeente kwam zo in het bezit van een strategisch gelegen bouwvolume, waardoor we de gewenste voetgangersdoorgang en de benodigde bergruimtes konden realiseren. Tot slot hebben we voor de gemeente een reeks onbezoldigde studies uitgevoerd, waardoor inzichtelijk werd hoe een aanzienlijk deel van de ruimtelijke problematiek in het achtergebied kon worden opgelost. De partijen zijn inmiddels bij elkaar gebracht en er is een oplossing voor het gewraakte achtergebied gesloten. Zo zie je maar, architect zijn is bouwen, bemiddelen, organiseren, oplossingen verzinnen en partijen mobiliseren. En is het een mooi gebouw? Jazeker, ik ben trots op het resultaat dat we bereikt hebben. De onderbouw van het gebouw is teruggerooid ten opzichte van de bovengelegen appartementen, waardoor de verbinding met het achtergebied tot stand is gebracht. De eerste en de tweede verdieping sluiten op een afstand van tachtig centimeter aan bij de belendingen, zodat er sprake is van een continue gevelwand aan de voorzijde. Het restaurantdeel ontvangt zijn daglicht vanuit de glazen voorgevel en via de translucente gevel aan de voetgangersverbinding aan de zijkant van het restaurant. De verbinding is daarmee licht en veilig geworden. Hangplekken zijn zo voorkomen en er is een levendig beeld ontstaan. Een goede lichte verbinding met het achtergelegen afhaalrestaurant is hiermee gewaarborgd. Het meest in het oog springende deel van het gebouw is de gevel aan het Schavernek. Hier heb ik mijn principes van continuïteit en archetypisch bouwen toegepast. Het is een gevel die naadloos aansluit op de karakteristieken van de bestaande historische gevelwand, maar toch onmiskenbaar van deze tijd is. De gevel is onderverdeeld in twee percelen die qua verhouding, materialisering en detaillering overeenkomen, maar zich van elkaar onderscheiden door verschillende hoogtes, beëindigingen en raamopbouw. Ze presenteren zich als een twee-eiige tweeling. De gevel heeft een klassieke opbouw met onderbouw (de plint), middendeel en beëindiging (de bekroning). De plint bestaat uit hardsteen, waarop grote raamkozijnen zijn geprojecteerd. Het middendeel heeft zijn vorm gekregen middels staande ramen in klassieke verhoudingen. Er is sprake van pilasterstellingen en de hoogtes van de kozijnen vinden hun aansluiting bij die van de belendingen, hoewel de verdiepingshoogtes er van afwijken. De vlakken zijn ingevuld met zwarte metselwerkklinkers, die in kops staand verband gemetseld zijn. Deze detaillering refereert door zijn filigrain op een bepaalde manier aan Chinese karakteristieken, hoewel het een puur Nederlandse wijze van bouwen betreft. De bekroning heb ik gemaakt met een combinatie van wit prefabbeton en wit gemoffeld staal. Dit wit gemoffelde staal kreeg verder in de detaillering van de gevel een belangrijke rol toebedeeld. De aansluiting met de belendingen, de scheiding van de tweelingen en de omranding van de diep in de gevel geprojecteerde kozijnen zijn ook in dit materiaal uitgevoerd. De inrichting van het restaurant is Europees / Chinees geworden. Ik heb me ingespannen om er samen met Hsaoi Tan Mei een eigentijds geheel van te maken. Het blijft in zijn uitvoering een vertrouwd ogend Chinees restaurant. De marktinschatting van Hsaoi Tan laat een verdere abstrahering niet toe. Drie jaar en enorme inspanningen verder staan het restaurant en de appartementen er. Moed, doorzettingsvermogen en heel veel creativiteit waren nodig dit relatief simpel ogende huzarenstukje voor elkaar te krijgen. Het is eenvoud aan de andere kant van complexiteit. Schijnbaar moeiteloos toont het gebouw zich nu. Graag spreek ik de wens uit dat Hsaoi Tan Mei en de zijnen heel veel plezier en succes zullen beleven met hun nieuwe restaurant. Dat het nieuwe gebouw de pijn van de brand en alle inspanningen snel zal doen vergeten. Het is gelukt. Ontwerpen, construeren, organiseren en sámen gaan voor resultaat heeft wat moois gebracht. Hsaoi Tan, bedankt voor wat je hebt gedaan. De stad kan niet spreken, maar namens haar zeg ik je, bedankt. Leeuwarden, augustus 2010 Johan Sijtsma Architect AVB BNA. 143 878-2008
144 Online Touch Home