FRAGMENT VAN EEN VERGETEN SPROOKJE Maar Kabouter Bulderbaard lachte haar uit: ‘Schone prinses uit Oosters Ispahaan. Nimmer laat ik je meer gaan. Evenwel schenk me drie hoefijzers bier, de heksenbol van de begijnen, en een parktuin vol witte konijnen. Alleen dan mag je weg van hier!’ Prinses Taxandra barstte in huilen uit. Was ze maar nooit van huis weggelopen. Of beter gezegd: weggevlogen. Dan zat ze nu niet gevangen in een verborgen kabouterburcht, opgesloten achter een dik rood deurtje met sloten van drakenstaal. Zou Qatta haar hier ooit kunnen vinden? Tussen tralies en tranen door keek ze naar de hemel. Maar helaas, geen spoor van haar vliegend tapijt. Léon Ripmeester Foto: Len van den Bogaert-
16 Online Touch Home