Dit waren de mensen die Christus afwezen. Ze vinden het niet erg gered te worden door Christus, maar ze willen niet dat Hij hun Koning wordt. In deze gelijkenis zien we een voorbeeld van een luie slaaf die alleen het gegeven geld teruggeeft aan zijn meester. De man leek niets slecht te hebben gedaan, maar de Heer strafte hem met grote strengheid. “…"wie niets heeft, hem zal zelfs wat hij heeft worden ontnomen...” Verantwoordelijkheid en gave zijn ondeelbare realiteiten. Het nare is dat deze dienaar alleen aan zichzelf dacht en over zijn eigen veiligheid. Hij was bang om het risico te nemen en bereikte niets. Hij was niet geïnteresseerd in de zaken van de meester, hij gaf niet om de belangen van de meester, de redding van zijn ziel, maar alleen om zichzelf. Een duidelijke regel van het leven, diegene die bang is zijn leven in gevaar te brengen en alleen aan zijn welzijn denkt, kan niet leven omwille van God. En dit soort mensen kiezen hun eigen oordeel. “…wie zijn eigen ziel liefheeft, zal het verliezen..” – zegt Christus. De gedachten van vandaag betreft deze gelijkenis gaan voornamelijk over onze verantwoordelijkheid en over hoe groot onze verantwoordelijkheid tegenover God en de mens is. Hier was het probleem niet veel of weinig geld of het gebrek aan geld, maar over loyaliteit, het gebrek aan toewijding die je veroordeeld. Maar laten wij niet veroordelen, laten we eerst begrijpen wat onze grens van toewijding is. Velen van komen naar de kerk met veel voorzichtigheid, ze proberen onzichtbaar te zijn alsof ze bang zijn dat God meer van ze zal eisen. Ieder van ons, die goddelijke gaven ontvangt, is geroepen om God en mensen te dienen omdat toewijding getuigenis is van onze liefde en geloof in God. Met andere woorden, we leven niet om straf en risico te vermijden, maar om te dienen, om volledig te dienen. “Wie zijn leven verliest omwille van mij, zal het behouden” zegt Christus. God en de mens dienen is geen verlies of een verspilling van macht, maar een prestatie. Zoals een kaars die brandt, in werkelijkheid smelt en niet eindigt, is het de oorzaak dat vanuit zijn lichtstralen nieuwe brandende en stralende kaarsen worden geboren. Het jaar is voorbij. God heeft ons de gelegenheid gegeven om nog een jaar te leven, en tijdens de beschouwing van Kerstmis en Nieuwjaar proberen we ons te herinneren wat we het afgelopen jaar hebben gedaan en we hopen dat het 21
22 Online Touch Home