23 juli 2017 “Ontwaakt zijnde, zagen zij Zijn heerlijkheid” (Lucas 9:32) Nadat de Heer Jezus in de omgeving van de Caesarea Filippi Zijn discipelen het geheim van Zijn kruisiging en verrijzenis openbaarde, moedigde Hij hen, en middels hun alle gelovigen, om ieder hun kruis te nemen en Hem te volgen en vervolgde Hij weer zijn weg richting Galilea. Op de berg Tabor, in de buurt van Nazareth, vond de metamorfose van de Heer plaats. De metamorfose van de Heer vond plaats om het feit dat de discipelen Jezus zagen lijden aan het kruis, zodat ze niet afgeleid zouden worden, maar zouden begrijpen dat Zijn leed vrijwillig is geweest. Met andere woorden, met de gedaantewisseling van de Heer verscheen Hij op een speciale manier voor Zijn apostelen. MetGoddelijke glorie verscheen Hij om hun geloof in Hem te versterken als de Zoon van God. De evangelisten vonden geen geschikte woorden om de wonderbaarlijke transfiguratie van de Heer, die plaatsvond voor de verkoren discipelen, en de glorie van God te beschrijven en vergelijken het daarom met de zon en het licht (Mattheus 17:2). “Zijn kleren gingen helder wit glanzen, zo wit als geen enkel wolwasser op aarde voor elkaar zou kunnen krijgen” (Marcus9:2), “Stralend wit” (Lucas:29). Een van de kerkvaders spreekt over de uitgestraalde licht van de Heer, zeggende dat dit niet het normale licht is dat we gewend zijn op aarde, maar bovennatuurlijke licht, Goddelijke macht, de zichtbare manifestatie van de Goddelijke genade. Daarnaast verschenen aan de discipelen de oude profeten Mozes en Elia en spraken zij met de Heer. Hieruit blijkt dat Jezus niet alleen tot het aards behoort, de fysieke wereld, maar tegelijkertijd is Hij ook buiten de tijd en ruimte, die behoren tot de eeuwigheid, en Zijn Goddelijke natuur. Goddelijke Redder van de natuur zal bevestigen dat de stem die uit de wolk klonk zei: “Dit is Mijn geliefde Zoon, in Hem vind Ik vreugde” (Mattheus 17:5). 15
16 Online Touch Home