13

Preek 25 oktober 2020 “Uw wonderbaarlijkeenmachtige Kruis, Christus, is op aarde verrezen als een scepter van macht; volkerenlaten wij aanbidden.” – Hymne voor de vinding van het Kruis Vandaag viert de Armeense Apostolische Heilige Kerk het feest van het vinden van het Kruis. Deze feestdag werd in de kerkkalender vastgelegd ter ere van de wonderbaarlijke gebeurtenis die plaatsvond in de vierde eeuw, toen de vervolging van christenen in het Romeinse rijk eindelijk eindigde en hun vrije religie werd verleend. In die dagen werd door de inspanningen van de vrome koningin Helena het Kruis van Christus, dat eeuwenlang verloren was gegaan, weer opgeheven, zodat de gelovigen het konden aanbidden. De meest opmerkelijke gebeurtenis in dit verhaal is toen besloten werd welke van de drie naast elkaar geplaatste kruizen van de Heer was. Zoals de traditie ons vertelt, werd het onthuld toen de kruizen een voor een naar een overledene werden gebracht. De overledene verrees uit de dood toen het laatste kruis, het Kruis van de Heer, haar aanraakte. “Het kruis is het teken van onze redding.” Heilige Johannes Chrysostomus spreekt hier de onbetwistbare waarheid uit voor ons christenen. En als we dieper in deze gedachte duiken, zien we duidelijk dat voordat we ons tot God keerden, voordat we ons bekeerden en met Christus verenigd waren, we zelf geestelijk overledenen waren. Dat we alleen door de Verlosser en door aanraking met Zijn verlossende Kruis tot leven kwamen en hoop kregen op het eeuwige leven. Daarom is vandaag een persoonlijke feestdag voor elke christen. Ieder van ons viert vandaag zijn eigen opstanding met Christus en het teken van Zijn Heilige Kruis. Vandaag spreken we opnieuw over de kracht van de almachtige God, waarbij we Zijn teken van overwinning herdenken. We houden van het kruis met vrees en dankbaarheid wanneer we ons de rol en betekenis ervan in ons leven realiseren. We moeten altijd met grote dankbaarheid denken aan het grootste offer dat God voor ons heeft gebracht. De meest Rechtvaardige en de Volmaakte keerde er niet voor terug om naast de laagste dief gekruisigd te worden, zodat zelfs die dief de kans op redding zou hebben. De absoluut Onschuldige onderging nederig beledigingen en laster, onderging vernedering en onuitsprekelijk lijden, ondernam vrijwillig de dood aan het kruis, zodat ieder van ons zich aan dat reddende kruis kon vastklampen en de mogelijkheid zou hebben om omhoog te komen. 13

14 Online Touch Home


You need flash player to view this online publication