14 ‘LATEN WE FLINK ZIJN MET ZIJN ALLEN’ Door het coronavirus ligt het sociale leven stil. Diverse activiteiten voor de Maand van de Vrijheid zijn geannuleerd. Zo ook het optreden van Anne Wil Blankers op 4 april bij het Zend station in Lopik. “Gosjemoppe, ik vind het wel een toestand.” De grand dame van het Nederlandse toneel is helder: “De maatregelen zijn een behoorlijk inperking van onze vrijheid, maar het is de enige manier. Gezondheid is het aller belangrijkst. Het is nu gezond of ongezond verder gaan; het kan dood of leven worden. Dan is de keuze snel gemaakt”, zegt ze tijdens een telefonisch interview. Ze blijft net als de meeste Nederlanders zo veel mogelijk binnen. “Ik houd het huis netjes bij, kijk tv, lees wat en haal wat slaaptekort in. Boodschappen doe ik met rubberen handschoenen aan en een sjaal voor het gezicht.” Raken de coronamaatregelen voor de actrice de kern van het begrip vrijheid? Nee; dat niet. Voor Anne Wil is vrijheid te kunnen leven zoals je dat zelf wil, zonder dat je anderen daarmee benadeelt. “Ik kan al mijn leven lang van een aardige portie vrijheid genieten. Tijdens de oorlog was ik nog heel klein; ik ken de verhalen van de avondklok en de stille straten van mijn ouders. Toen ik negentien was, wilde ik naar de toneelschool. ‘We hebben niet geprobeerd om je netjes op te voeden om je in de goot terecht te laten komen’, zei mijn vader daarop. Ik hield vol en mocht toch. Mijn ouders waren mijn grootste fans. Later toen ik trouwde en een gezin stichtte, konden we het zo inrichten dat ook ik mijn loopbaan kon hebben. Dat zijn grote vrijheden.” En nu? Pfoe. Anne Wil zucht even. Alles staat een beetje op zijn kop door de prak tische vrijheden die opeens niet meer vanzelfsprekend zijn. Al haar optredens zijn geannuleerd en haar nieuwe toneelstuk ‘Het Oog van de Storm’ staat in de ijskast. “We waren bijna aan de première toe, die zou maandag 23 maart zijn geweest. Ik moet nu zorgen dat ik de tekst dichtbij mij houd, zodat we dadelijk als de narigheid voorbij is het stuk alsnog kunnen brengen en ik alle teksten nog weet. Ik heb zoiets als dit nog nooit meegemaakt.” “Dit kan best nog even duren allemaal, dit is nog maar het begin”, vervolgt Anne Wil. “Waarschijnlijk gaan we er langzamerhand tabak van krijgen, maar het is niet anders. We leven in een land waarin we behoorlijk vertroeteld worden. Nu moeten we een stapje terug doen en dat is misschien niet eens zo slecht. Ik ben benieuwd wat we op kunnen brengen. We moeten nu flink zijn met zijn allen. En misschien worden we er ook wel een beetje wijzer van.”
15 Online Touch Home