19

LONGZIEKTEN ALS GEVOLG VAN WERK INTERVIEW Michel van Ruijven (55) heeft beroepsastma ‘IK HAD EERDER MOETEN STOPPEN MET WERKEN’ In zijn eigen paprikakwekerij ontwikkelde Michel van Ruijven beroepsastma. Op het laatst was hij zo benauwd dat hij alleen nog praatte in korte zinnen. Terugkijkend vindt Michel dat hij zijn gezondheid serieuzer had moeten nemen. ‘Paprikaatjes plukken, sorteren en wassen. Dat deed ik als kind al, na schooltijd en in de vakanties. Mijn vader had namelijk een paprikakwekerij. Toen ik op mijn achttiende van de tuinbouwschool kwam, ging ik er hele dagen aan de slag. In 1986 nam ik de kwekerij van mijn vader over. Net als andere tuinbouwbedrijven kreeg de kwekerij te maken met schaalvergroting. Vooral de laatste jaren nam ik daardoor meerdere gespecialiseerde medewerkers in dienst. STUIFMEEL Zo’n paprikakwekerij staat vol met planten. Voordat een paprika een vrucht wordt, is het een bloemetje met een stamper en stuifmeel. Voor dat stuifmeel ben ik allergisch. Maar dat wist ik lange tijd niet. Klachten had ik al sinds mijn veertiende. Ik liep altijd te niezen, had een loopneus, jeukogen, voorhoofdsholteontstekingen en was benauwd. De volwassenen in mijn omgeving besteedden er weinig aandacht aan. Toen ik halverwege de twintig was, besloot ik mij te laten onderzoeken. Ik kreeg toen te horen dat ik een paprika-allergie heb. Die was verantwoordelijk voor al mijn klachten. KORTAF Ik begon met medicijnen, maar zonder veel resultaat. Ook heb ik immunotherapie gehad. Ik kreeg daarvoor lange tijd elke week een injectie met een vaccin dat mijn allergie zou verminderen. Het hielp niet. Ik had verhalen gehoord van mensen die over hun astma heen waren gegroeid. Dat gaf mij de motivatie om door te gaan met werken. Ik heb het nog zo’n 25 jaar volgehouden. Wel probeerde ik de kwekerij zoveel mogelijk te mijden. Ik werkte op een gegeven moment alleen nog in de verwerkingsruimte en op kantoor. Helaas haalde ook dat niks uit; mijn klachten werden van kwaad tot erger. Ik had op het laatst wekelijks een voorhoofdsholteontsteking. Bovendien was ik zo benauwd dat ik amper nog drie woorden kon zeggen. Ik werd kortaf tegen mensen en maakte hele korte zinnen. Ik had niet genoeg lucht om het anders te doen. 19

20 Online Touch Home


You need flash player to view this online publication