42

Intervisie Intervisie vinden de meeste vertrouwenspersonen anno 2019 heel gewoon om te doen. Ze zien het als essentieel onderdeel van de eigen professionalisering, gecertificeerd of niet. Het is echter nog maar kort geleden dat de LVV de professionalisering van het vak van vertrouwenspersoon heeft vormgegeven. In 2012 is dat ingegaan, na veel voorbereidingswerk. Vanaf dat moment is ook intervisie een van de pijlers van de certificering. Door Maaike Mentink Voor de start in 2012 zijn we met een groepje collega vertrouwenspersonen, op verzoek van het bestuur, gaan nadenken over wat intervisie is, wat het kan bijdragen en hoe we dat zouden willen vormgeven. In 2013 en 2014 heb ik in verschillende regio’s workshops gehouden om intervisie te introduceren bij de leden van LVV. Tevens is in oktober 2014 de eerste versie van de intervisiegids verschenen. Bedoeld als handreiking aan vertrouwenspersonen bij het doen van intervisie. Inmiddels is er in september 2017 een herziene versie verschenen. Deze is aan de hand van praktijkervaringen en respons van vertrouwenspersonen geactualiseerd. W De essentie is om met collega-vertrouwenspersonen van elkaar te leren. In een veilige omgeving, op een systematische en gestructureerde wijze. Ieder mens heeft zijn eigen, blinde vlekken. Door te reflecteren op je eigen gedachten, gevoelens en handelingen word je je eerst bewust van je eigen patronen en vervolgens ontstaat er ruimte om anders te kijken en anders te handelen. In dit proces kunnen gevoelens ook veranderen. Het is fijn om intervisie te doen met collega’s die, net als jij, als interne of externe vertrouwenspersoon van alles meemaken. De herkenbaarheid is hierbij groot. Meer of minder ervaring, jong of al wat ouder, ieder heeft een gelijkwaardige positie en inbreng. Het uitgangspunt is samen leren door belangrijke vraagstukken te delen. Uiteindelijk gaat het erom een steeds betere professional te worden die ten dienste staat van medewerkers en hun organisaties, zodat mensen met plezier in een goede, gezonde en veilige omgeving kunnen werken. W Wat ik geregeld hoor is: “Wij bespreken een casus, dat is toch ook intervisie?” Of: “Wij vinden het 42 vervelend om met een methode te werken, dat ervaren wij als een keurslijf. Wij gaan liever gewoon met elkaar in gesprek.” Vooropgesteld, er is niks mis met een casusbespreking of een goed gesprek over een ervaren probleem. Intervisie is echter een specifieke werkwijze, een vorm van collegiale consultatie die het net even anders én effectiever maakt. Intervisie is gestructureerd en je spreekt van te voren af hoe je gaat werken. Ja, je houdt je daaraan (ook als het moeilijk wordt). Je verdeelt de rollen onderling en je mag ‘fouten’ maken. Ieders focus ligt op luisteren en vragen stellen en jawel: met ‘roddelen’ mag je je uitspreken (en daar kun jij dan weer op worden aangesproken). Ik zou zeggen: geef het een kans. Stap eens in de rol van facilitator en ervaar hoe jij omgaat met het proces en de techniek. Wanneer pleeg je een interventie, wanneer laat je het gaan? Hoe zorg je ervoor dat de inbrenger centraal staat en ieder ook vanuit zijn of haar eigen perspectief kan leren? Hoe houd je het licht? Hoe breng je humor in het geheel? En in je rol als deelnemer: hoe breng je kwaliteit in je open vragen? Stel je een vraag vanuit je eigen spoor of daadwerkelijk vanuit de belevingswereld van de ander. Weet je vanaf moment een hoe het zit of kun jij je open opstellen voor de ander? En hoe staat het met ieders ‘luisterkunde’? Heb je écht gehoord wat de ander zei en liet zien of was je al bezig met een volgende stap? Wat betreft je rol als inbrenger: durf je die vraag in te brengen die voor jou essentieel is? Durf je te reflecteren , te onderzoeken, je uit te spreken (ook als het een beetje schuurt)?

43 Online Touch Home


You need flash player to view this online publication