LVV-oprichter Petra Oden: ‘Ik ben hee t w s Ze weet nog goed hoe het plan voor een landelijke vereniging van vertrouwenspersonen 21 jaar geleden vorm kreeg op een jubileumcongres van bureau Bezemer & Kuiper. Een jaar later, in 1999, was de officiële oprichting van de vereniging een feit. Grondlegger Petra Oden (60) blikt terug. “Geen geld, geen leden. Zo begon het. En kijk nu eens!” Door Astrid van den Hoek Waar verenigingen het in deze drukke maatschappij steeds moeilijker vinden om voldoende bestuurders te vinden, was daar bij de oprichting nog geen sprake van. “Er waren veel idealisten in het begin”, zegt oprichtster Petra Oden. De tijd die het kost, zonder dat er een vergoeding tegenover staat of professionele ondersteuning voor is, de pioniers hadden het er wel voor over. De noodzaak voor een landelijke vereniging van vertrouwenspersonen voerde de boventoon. “Professionalisering van het vak, belangenbehartiging van vertrouwenspersonen en ondersteunen bij het uitoefenen van het vak, dat waren de uitgangspunten. Ik vind het mooi om te zien dat die vandaag de dag nog steeds de kern van de vereniging vormen.” Ze hoeft het amper nog op te zoeken, de datum waarop het allemaal begon. Het was op 8 november 1998 tijdens een jubileumcongres van Bezemer & Kuiper, een bureau gespecialiseerd in de aanpak van seksuele intimidatie en andere ongewenste omgangsvormen (tegenwoordig Bezemer & Schubad, red.). Petra: “Het initiatief om een landelijke vereniging op te richten kwam van Lisa Plat, vertrouwenspersoon bij NOC*NSF. Ze vond het belangrijk dat de vereniging er kwam. Er was zoveel steun voor haar idee. Ik weet niet precies hoe groot 6 de beroepsgroep destijds was, maar op dat congres waren wel 300 mensen en dit initiatief werd echt breed gedragen.” Tijdens het congres waren er verschillende workshops en één van die workshops was het brainstormen over het oprichten van de vereniging. Petra aarzelde geen moment over deelname aan die workshop. “Ik vond de onderlinge ondersteuning in dit vak echt belangrijk, er móést een vereniging komen.” Hindernissen Uit die workshop kwam een lijst met tien namen van mensen die echt actief bij de daadwerkelijke oprichting en de bestuurstaken betrokken wilden zijn. Petra: “Alleen is op onverklaarbare wijze die lijst na het congres kwijtgeraakt. Het was nog een heel gedoe om dus de eerste keer met dat groepje samen te komen, maar een aantal mensen is toch op het afgesproken moment naar de afgesproken plek gekomen. De eerste vraag die we ons stelden was of het een stichting moest worden of een vereniging. Er werd gekozen voor een vereniging, om echt samen met leden iets te kunnen opbouwen. Enkele maanden later konden we met een concreet plan naar de notaris voor de officiële oprichting.”
7 Online Touch Home