Nieuws uit de Mariakerk Op de tweede zondag van Advent, 9 december 2018, nam Aukje Dijkstra afscheid als ouderling van de Hervormde gemeente in Mantgum en Skillaerd. Inmiddels is de samenwerking met de Protestantse gemeente van Westerwert in een zo vergevorderd stadium, dat bij haar afscheid ook deze gemeente betrokken was. Speciaal voor deze gelegenheid waren ook nog de kerkelijke gemeenten van Húns, Leons en Hilaard aanwezig. Toen Aukje haar afscheid aankondigde, schrokken wij wel een beetje want zij was inmiddels een meubelstuk van de kerk geworden. Dat woord heeft bij mij een positieve klank: zoals je als kind je ouders als meubelstukken ziet: eeuwig, boven de tijd verheven en vanzelfsprekend aanwezig. Zó vanzelfsprekend dat hun betekenis voor jou pas echt tot je doordringt als ze zijn weggevallen. Gelukkig is Aukje zover nog niet. Zij wisselt van positie: minder regelen en vergaderen, meer tijd voor de dingen waar ze voor gevraagd wordt met de mogelijkheid om ook eens nee te kunnen verkopen. Hoe lang zij al actief is in de kerk? Dat weet zij echt niet meer. Eigenlijk al vanaf haar jeugd. Ze ging naar de zondagsschool, naar de school met den Bijbel en niet heel veel later gaf ze al leiding aan het grut van de school op zondag. Ze leerde hen versjes en vertelde bijbelverhalen. Daarvan heeft ze in ieder geval geen microfoonvrees over gehouden en voor een toespraak in - laten we zeggen - het Abe Lenstra Stadion zou zij zeker niet vrezen. Iets minder groots zou ook wel leuk zijn. Al weer geruime tijd beklimmen ook niet-theologen de preekstoel. Dat heet dan "de preek van de leek". Juist zij die - gelovig of niet - zich inzetten voor samenleving of kerk worden uitgenodigd om iets te vertellen over hun bronnen en dromen. Aukje zou het wel weten, zegt zij bij haar afscheid. Dat klinkt als een belofte en nu is dat een deal. Wanneer werd zij eigenlijk lid van de kerkenraad? Dat moet ongeveer 21 jaar geleden zijn, maar niet altijd in dezelfde functie hoor! Zij was ouderling (samen met de predikant verantwoordelijk voor het pastoraat), kerkrentmeester (verantwoordelijk voor gebouwen en de centjes) en lange tijd was zij voorzitter van de kerkenraad. Twee fusies met andere kerkelijke gemeenten heeft zij meegemaakt of mee voorbereid en met vier dominees heeft zij intensief samen gewerkt. Nooit in die jaren van je geloof gevallen (want soms kan het spoken; niet alleen in de kerk, maar ook in je ziel)? Aukje niet. Zij is een evenwichtig mens dat graag de wereld van de zonnige kant bekijkt. Mandeguod 31
34 Online Touch Home