dan ik en met gemiddeld 4 jaar werkervaring. Ik had een goed gevoel over de sollicitatie, dat bleek ook wel, want ik werd gelijk aangenomen. Daar ging ik dan aan de slag op de verkoop afdeling in de technische wereld van pompen, vlinderkleppen en afsluiters. Was een leuke baan waar ik eerst erg op de proef werd gesteld door de mannelijke collega’s en voornamelijk ook de klanten en de technische diensten als er problemen ontstonden. Moet toch zeggen dat als je je eenmaal hebt bewezen je ook wel een potje kunt breken. Het bedrijf werd binnen de internationale groep over genomen door een Nieuw- Zeelands bedrijf. Al gauw ging ons machine park naar Nieuw Zeeland en werden er veel mensen ontslagen. Dit was een spannende en verdrietige tijd, maar gelukkig mocht ik blijven. Wij bleven verantwoordelijk voor de Europese markt. Na een tijdje kwamen mijn Nieuw Zeelandse bazen met de vraag of ik daar wilde komen. Ze hadden hulp nodig om de programma’s van CNC machines te vertalen en de communicatie en sfeer tussen de bedrijven te verbeteren. Een paar maanden later zaten we (Theo en ik ) in het vliegtuig naar Nieuw Zeeland. Het was een fantastische tijd. Veel gezien en natuurlijk veel geleerd en beleefd. Op een gegeven moment kwam het keuze moment om daar te blijven of weer naar Nederland terug te keren. We hebben voor het laatste gekozen want ik wilde graag dichter bij vrienden en familie zijn. Het vervelende is wel dat we onze vrienden in Nieuw Zeeland nu niet veel zien. Gelukkig zijn we al een aantal keren terug gekeerd om ze weer even in levende lijve te zien. Levende lijve was bijna iets wat ik niet meer kon…..de meeste weten het wel maar voor degene die het niet weten…op 5 december 2009 waren Theo en ik onderweg naar Mantgum. Hier zouden we Kyra (toen 8 maanden) die bij opa en oma logeerde, nog even een knuffel brengen en ophalen. We waren net een nachtje voor het eerst zonder Kyra naar familie op Mandeguod 11
14 Online Touch Home