Chirurgie boven de poolcirkel In de zomer van 2015 trok ik samen met mijn vrouw Lia door het hoge noorden van Europa. ‘Safari boven de poolcirkel’ noemden we die vakantie destijds. We bezochten er onder meer in Fins Lapland een huskyfarm en waren daar zo van onder de indruk dat we besloten er in de winter ooit nog eens terug te keren. Het jaar daarop was het al zover. Een week lang vertoefden we in de vrieskou en proefden er allerlei Finse winteractiviteiten. Zo maakten we op een middag een heuse hondensleetocht van een paar uur en genoten daar zo enorm van dat we besloten ooit nog eens een paar dagen achtereen een ‘huskysafari’ te gaan maken. Deze februari was het zover. Het zou een bizar fantastische en werkelijk onvergetelijke ervaring worden! Vijf dagen achtereen trokken we onder leiding van ervaren gids Piita in een groep van acht personen met ieder een eigen slee met vier of vijf husky’s van hut naar hut onder barre omstandigheden. Zonder elektriciteit, zonder stromend water en ver van de bewoonde wereld. De eerste paar dagen was de temperatuur bijna 30 graden onder nul, wat zelfs voor Lapland behoorlijk extreem was. Doch het weer was prachtig helder, hetgeen de ‘fotogeniciteit’ uitermate ten goede kwam. Gelukkig had ik een prima batterij in mijn camera, die van m’n telefoon ‘overleed’ al binnen een half uur… We hakten gaten in een meer of rivier om onszelf van water te voorzien, stookten houtvuren om te koken en te verwarmen en wasten onszelf in de sauna. Ieder had de verantwoordelijkheid over zijn eigen slee met honden. Zo spanden we de husky’s zelf in, verzorgden en voerden ze en hielden ze in toom als we onderweg waren. Een lange sliert van acht sleden met in totaal 39 honden. De gids steevast voorop, zelf was ik, soms letterlijk, hekkensluiter. We hadden een leuke groep samen met twee Britse echtparen en een jonge Chinese vrouw en de voertaal was Engels. Enerzijds was het Spartaans, zonder privacy; anderzijds super gezellig, vriendschappelijk en saamhorig. Immers uitsluitend gelijkgestemden zullen zo een reis samen willen en kunnen maken. Uiteraard sprak Lia en mij het contact met de honden het allermeeste aan. Wat een drive en spirit gaat er van die dieren uit! Onvermoeibaar en bijzonder gehard. Met gemak legden we 30 tot 40 km per dag af. Moesten wij ons behelpen met zoveel mogelijk laagjes isolerende kleding, de husky’s beschikten ‘s nachts slechts over een strobedje in de sneeuw. Gewoon in de open lucht. Ze kregen voor de helft vers vlees, dat we ontdooiden met kokend water, en voor de andere helft brok. Alle hondenteams waren redelijk in balans, maar soms Mandeguod 53
56 Online Touch Home